၁ ထိုစကားအတိုင်း ယောသပ်သည် ဖာရောမင်းထံသို့ သွား၍ ကျွန်တော်အဘနှင့် အစ်ကိုတို့သည် သိုးနွား၊ ဥစ္စာရှိသမျှကို ဆောင်လျက် ခါနာန်ပြည်က ရောက်လာ၍ ဂေါရှင်ပြည်၌ ရှိကြပါသည်၊ ဟုလျှောက်သဖြင့်၊ ၂ အစ်ကိုစုထဲကရွေး၍ ငါးယောက်တို့ကို အထံတော်သို့ သွင်းလေ၏။ ၃ ဖာရောမင်းကလည်း၊ သင်တို့သည် အဘယ်သို့ လုပ်ဆောင်လေ့ရှိကြသနည်း ဟုမေးလျှင်၊ သူတို့က၊ ကိုယ်တော်ကျွန်တို့သည် ဘိုးဘေးနှင့်တကွ သိုးထိန်းဖြစ်ကြပါ၏ ဟူ၍၎င်း၊ ၄ ခါနာန်ပြည်၌ အလွန်အစာခေါင်းပါး၍ [A] သိုးနွားကျက်စားရာ မရှိသောကြောင့်၊ ကိုယ်တော်ကျွန်တို့သည် ပြည်တော်၌ တည်းခိုခြင်းငှာ လာကြပါ၏။ သို့ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်ကျွန်တို့သည် ဂေါရှင်ပြည်၌ နေရမည်အကြောင်း အခွင့်ပေးတော်မူပါဟူ၍၎င်း၊ လျှောက်ကြ၏။ ၅ ဖာရောမင်းကလည်း၊ သင်၏အဘနှင့် အစ်ကိုတို့သည် သင့်ထံသို့ ရောက်လာကြပြီဖြစ်၍၊ ၆ အဲဂုတ္တုပြည်သည် သင့်ရှေ့မှာရှိ၏။ သင်၏အဘနှင့် သင်၏အစ်ကိုတို့ကို အကောင်းဆုံးသောအရပ် ဂေါရှင်ပြည်၌ နေရာချလော့။ သူတို့တွင် အစွမ်းသတ္တိရှိသောသူ အချို့ကို တွေ့လျှင်ငါ၏ သိုးနွားအုပ်အရာ၌ ခန့်ထားလော့၊ ဟုယောသပ်အား မိန့်တော်မူ၏။

ယာကုပ် ဖာရောမင်းတွေ့၍ ကောင်းကြီးပေး

CROSS REFERENCES

ကမ္ဘာ ၂၃း၄

ကမ္ဘာ ၂၆း၃

ကမ္ဘာ ၂၃း၄
၄ ငါသည် သင်တို့ထံမှာ ဧည့်သည်အာဂန္တု ဖြစ်ပါ၏။%fo(a) ငါ၏မယားအသေကောင်ကို မျက်ကွယ်မြှုပ်မည်အကြောင်း၊ သင်တို့တွင် သင်္ချိုင်းကိုငါ့အား အခွင့်ပေးပါလော့၊ ဟုဆို၏။

ကမ္ဘာ ၂၆း၃
၃ ယခုဤပြည်၌ တည်းခို၍ နေလော့။ သင့်ဘက်မှာ ငါနေ၍ ကောင်းကြီးပေးမည်။ အကြောင်းမူကား၊ သင်နှင့်သင်၏အမျိုးအနွယ်အား ဤပြည်ရှိသမျှတို့ကို ငါပေးမည်။ သင်၏အဘ အာဗြဟံအား ငါကျိန်ဆိုသော စကားရှိသည်အတိုင်း ငါပြုမည်။

ကမ္ဘာ ၄ရး၉
၉ ကျွန်တော်သည် ဧည့်သည်အာဂန္တုဖြစ်၍ လွန်သောအသက်သည် အနှစ် တရာ့သုံးဆယ်ရှိပါပြီ။ ကျွန်တော် အသက်ရှင်သောနှစ် နည်း၍ဆိုးပါ၏။ ဧည့်သည်အာဂန္တုဖြစ်သော ဘိုးဘေးတို့၏ အသက်တမ်းကို မမှီပါဟုလျှောက်ဆိုပြီးလျှင်၊

ထွက် ၂း၂၂
၂၂ ထိုမိန်းမဖွားသောသားကို ဂေရရှုံ (Gershom) အမည်ဖြင့်မှည့်၏။ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည် တကျွန်းတနိုင်ငံ၌ ဧည့်သည်အာဂန္တုဖြစ်ရပြီ ဟုဆိုသတည်း။ sဣသရေလ အမျိုးသားတို့ ညည်းတွားငိုကြွေးသံ ဘုရားကြား

ဝတ်ပြု ၂၅း၂၃
၂၃ မြေကို သူတပါး အစဉ်ပိုင်စေခြင်းငှာ မရောင်းရ။ မြေသည်ငါဥစ္စာဖြစ်၏။%fo(a)သင်တို့သည် ငါ၌တည်းသော ဧည့်သည်အာဂန္တု ဖြစ်ကြ၏။

၁ ရာ ၂၉း၁၅
၁၅ အကျွန်ုပ်တို့သည် ဘိုးဘေးများကဲ့သို့ ရှေ့တော်၌ ဧည့်သည် အာဂန္တုဖြစ်ပါ၏။ မြေကြီးပေါ်မှာ နေရသော ကာလသည် အရိပ်ကဲ့သို့ ဖြစ်ပါ၏။ မှီခိုရာမရှိပါ။

ဆာ ၁၁၉း၁၉
၁၉ အကျွန်ုပ်သည် မြေကြီးပေါ်မှာ ဧည့်သည်ဖြစ်ပါ၏။ ပညတ်တော်တို့ကို ဝှက်ထားတော်မမူပါနှင့်။

ဆာ ၃၉း၁၂
၁၂ အိုထာဝရဘုရား အကျွန်ုပ် ဆုတောင်းခြင်း ပဌနာကို ကြားတော်မူပါ။ အကျွန်ုပ် အော်ဟစ်သော အသံကို နားထောင်တော်မူပါ။ အကျွန်ုပ် မျက်ရည်ကို ကြည့်၍ နေတော်မမူပါနှင့်။ ဘိုးဘေးအပေါင်းတို့သည် ဖြစ်ဘူးသကဲ့သို့ အကျွန်ုပ်သည် ရှေ့တော်၌ ဧည့်သည် အာဂန္တုဖြစ်ပါ၏။

ယောဟန် ၁ရး၁၆
၁၆ အကျွန်ုပ်သည် ဤလောကနှင့် မဆက်ဆံသကဲ့သို့၊ ဤသူတို့သည် မဆက်ဆံကြပါ။

ဟေဗြဲ ၁၁း၁၃
၁၃ ယခုဆိုခဲ့ပြီးသောသူ အပေါင်းတို့သည်၊ ဂတိတော်နှင့် စပ်ဆိုင်သော အကျိုးကျေးဇူးကို မခံရဘဲ၊ အဝေးက မြော်မြင်လျက်၊ စိတ်နှလုံးနှင့် ဘက်ယမ်းလျက်၊ မိမိတို့သည် မြေကြီးပေါ်မှာ တကျွန်းသူတနိုင်ငံသား၊ ဧည့်သည် အာဂန္တုဖြစ်သည် ကို ထင်ရှားစွာဝန်ခံလျက်၊ ယုံကြည်ခြင်းစိတ်နှင့် သေလွန်ကြ၏။

၁ ပေ ၁း၂
၂ ပုန္တုပြည်၊ ဂလာတိပြည်၊ ကပ္ပဒေါကိပြည်၊ အာရှိပြည်၊ ဗိသုနိပြည်၊ အရပ်ရပ်တို့၌ ကွဲပြားသော ဧည့်သည်အာဂန္တုတို့ကို ကြားလိုက်ပါ၏။ ကျေးဇူးတော်နှင့် ငြိမ်သက်ခြင်းသည်၊ သင်တို့၌ များပြားပါစေသော်။ s ငါတို့ကိုတဖန်ဖြစ်ဖွားစေ(born again)

၁ ပေ ၁း၁ရ
၁၇ လူမျက်နှာကိုမငဲ့၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့၏ အကျင့်အတိုင်း စီရင်တော်မူသော ခမည်းတော်ကို၊ သင်တို့သည် ဆုတောင်းကိုးကွယ်လျှင်၊ ဧည့်သည်ဖြစ်စဉ် ကာလပတ်လုံး ကြောက်ရွံ့သော စိတ်နှင့်ကျင့်နေကြလော့။

၁ ပေ ၂း၁၁
၁၁ ချစ်သူတို့၊ ဝိညာဉ်နှင့် စစ်ပြိုင်တတ်သော ကိုယ်ကာယ တပ်မက်ခြင်းတို့ကို ရှောင်မည်အကြောင်း၊ ဧည့်သည် အာဂန္တု ကဲ့သို့သော သင်တို့ကို ငါတောင်းပန်၏။

၁ ယော ၂း၁၅
၁၅ လောကကို၎င်း၊ လောက၌ ရှိသောအရာတို့ကို၎င်း၊ မချစ်ကြနှင့်။ လောကကိုချစ်သောသူ မည်သည်ကား၊ ခမည်းတော်ကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာမရှိ။

၇ ယောသပ်သည် အဘယာကုပ်ကို သွင်း၍ ဖာရောမင်းရှေ့မှာ ထားသဖြင့်၊ ယာကုပ်သည် ဖာရောမင်းကို ကောင်းကြီးပေး၏။ ၈ ဖာရောမင်းက၊ သင်သည် အသက်အဘယ်မျှလောက်ရှိပြီနည်း ဟုယာကုပ်အားမေးလျှင်၊ ၉ ကျွန်တော်သည် ဧည့်သည်အာဂန္တုဖြစ်၍ လွန်သောအသက်သည် အနှစ် တရာ့သုံးဆယ်ရှိပါပြီ။ ကျွန်တော် အသက်ရှင်သောနှစ် နည်း၍ဆိုးပါ၏။ ဧည့်သည်အာဂန္တုဖြစ်သော [B] ဘိုးဘေးတို့၏ အသက်တမ်းကို မမှီပါဟုလျှောက်ဆိုပြီးလျှင်၊ ၁၀ ဖာရောမင်းကို ကောင်းကြီးပေး၍ အထံတော်က ထွက်သွားလေ၏။ ၁၁ ဖာရောမင်း အမိန့်တော်ရှိသည်အတိုင်း၊ ယောသပ်သည် အဘနှင့်အစ်ကိုတို့ကို နေရာချ၍ အဲဂုတ္တုပြည်၌ အကောင်းဆုံးသော အရပ် ရာမသက်မြေ (Rameses) ကိုအပိုင်ပေး၏။ ၁၂ အဘနှင့်အစ်ကိုများ၊ အဘ၏အိမ်သားရှိသမျှတို့ကို အနည်းအများအလိုက် ကျွေးမွေး၏။

အဲဂုတ္တုပြည်၊ ခါနာန်ပြည်သားတို့ငွေဖြင့် အစာဝယ်ကြ

၁၃ အလွန်အစာခေါင်းပါး၍ တပြည်လုံး စားစရာမရှိသောကြောင့်၊ အဲဂုတ္တုပြည်နှင့် ခါနာန်ပြည်သည် အားလျော့လေ၏ ၁၄ ပြည်သားဝယ်သော စပါးအဖိုး၊ အဲဂုတ္တုပြည်၊ ခါနာန်ပြည်၌ တွေ့သမျှသောငွေကို ယောသပ်စုသိမ်း၍ နန်းတော်သို့ သွင်းထားလေ၏။၁၅ အဲဂုတ္တုပြည်၊ ခါနာန်ပြည်၌ ငွေကုန်သောအခါ၊ အဲဂုတ္တုလူအပေါင်းတို့သည် ယောသပ်ထံသို့လာ၍ စားစရာကို ပေးသနားတော်မူပါ။ ကျွန်တော်တို့သည် ငွေကုန်သော်လည်း ရှေ့တော်၌ အဘယ်ကြောင့် သေရပါအံ့နည်း၊ ဟုလျှောက်ကြသော်၊ ၁၆ ယောသပ်က၊ ငွေကုန်လျှင် တိရစ္ဆာန်များကို ပေးကြ၊ တိရစ္ဆာန်အတွက် စပါးကိုပေးမည်၊ ဟုဆိုသည်အတိုင်း၊ ၁၇ သူတို့သည် တိရစ္ဆာန်တို့ကို ယူခဲ့၍၊ ယောသပ်သည် မြင်း၊ သိုး၊ နွား၊ မြည်းတို့အတွက် စပါးကိုပေးသဖြင့် ထိုနှစ်တွင် တိရစ္ဆာန်ရှိသမျှတို့အတွက် ပြည်သားများကိုကျွေးမွေး၏။

အဲဂုတ္တုပြည်၊ ခါနာန်ပြည်သားတို့မြေဖြင့် အစာဝယ်ကြ

၁၈ ထိုနှစ်ကုန်ပြီးမှ ဒုတိယနှစ်တွင် လာကြလျှင်၊ ကျွန်တော်တို့ ငွေကုန်ကြောင်းကို သခင်ရှေ့မှာ မထိန်ဝှက်ပါ။ ကျွန်တော်တို့ တိရစ္ဆာန်များကိုလည်း သခင်ရပါပြီ။ သခင်ရှေ့မှာ ကျွန်တော်တို့ကိုယ်နှင့် မြေမှတပါး အဘယ်အရာမျှ မကျန်ပါ။ ၁၉ ရှေ့တော်၌ အဘယ်ကြောင့်သေ၍ ပြည်တော် ပျက်ရပါအံ့နည်း။ အစာကိုပေး၍ ကျွန်တော်တို့နှင့် ကျွန်တော်တို့မြေကို ဝယ်ပါ။ ကျွန်တော်တို့သည် မြေနှင့်တကွ ဖာရောဘုရင်၏ ကျွန်ခံပါမည်။ ကျွန်တော်တို့သည် မသေ၊ အသက်ရှင်စေခြင်းငှာ၎င်း၊ ပြည်တော်သည် လူ မဆိတ်ညံစေခြင်းငှာ၎င်း၊ မျိုးစေ့ကိုပေးပါ ဟုလျှောက်ကြသော်၊ ၂၀ ယောသပ်သည် အဲဂုတ္တုမြေရှိသမျှကို ဖာရောမင်းဖို့ ဝယ်လေ၏။ အစာခေါင်းပါး၍ အဲဂုတ္တုလူတို့သည် မတတ်နိုင်သောကြောင့်၊ အသီးအသီး ပိုင်သော မြေကွက်တို့ကို ရောင်းသဖြင့် မြေသည်ဘဏ္ဍာတော် ဖြစ်လေ၏။ ၂၁ လူတို့ကိုကား၊ အဲဂုတ္တုပြည် တစွန်းမှသည် တစွန်းတိုင်အောင် မြို့တို့သို့ ပြောင်းစေ၏။ ၂၂ ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့ ပိုင်သောမြေကိုကား မဝယ်။ သူတို့သည် ဖာရောမင်း ကျွေးမွေးသည်အတိုင်း ကျွေးမွေးသောအစာကို စားရကြ၏။ ထိုကြောင့် မိမိတို့မြေကို မရောင်းရကြ။ ၂၃ ယောသပ်ကလည်း၊ သင်တို့နှင့် သင်တို့မြေကို ဖာရောမင်းဖို့ ယနေ့ငါဝယ်ပြီ။ မျိုးစေ့ကိုယူ၍ လယ်လုပ်ကြလော့။ ၂၄ အသီးအနှံကို ရသောအခါ၊ ငါးဖို့တွင် တဖို့ကို ဖာရောမင်းအား ဆက်ရကြမည်။ လေးဖို့ကိုကား သင်တို့ယူ၍ နောက်တဖန် မျိုးစေ့ကို ကြဲကြလော့။ သင်တို့စား၍ အိမ်သားများ၊ သူငယ်များတို့ကို ကျွေးကြလော့ ဟုပြည်သားတို့အား ဆို၏။ ၂၅ သူတို့ကလည်း၊ ကိုယ်တော်သည် ကျွန်တော်တို့အသက်ကို ကယ်ပါပြီ။ သနားသောစိတ်နှင့် ကြည့်ရှုတော်မူပါ။ ကျွန်တော်တို့သည် ဖာရောဘုရင်၏ ကျွန်ခံရပါမည်၊ ဟုလျှောက်ကြ၏။ ၂၆ ထိုကြောင့် ဖာရောမင်း မပိုင်သော ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့၏ မြေကိုထား၍၊ ဖာရောမင်းသည် ငါးဖို့တွင် တဖို့ကို ပိုင်တော်မူစေ၊ ဟုယနေ့တိုင်အောင် အဲဂုတ္တုပြည်၌ တည်သော ဓမ္မသက်ကို ယောသပ်စီရင်၍ ထားသတည်း။

ယာကုပ်သည် သေခါနီး ယောသပ်ကို ကျိန်ဆိုစေ

၂၇ ဣသရေလသားတို့သည်၊ အဲဂုတ္တုပြည် ဂေါရှင်အရပ်၌ နေသဖြင့်၊ ဥစ္စာရတတ်၍ တိုးပွားများပြားကြ၏။ ၂၈ ယာကုပ်သည် အဲဂုတ္တုပြည်၌ ဆယ့်ခုနစ်နှစ် အသက်ရှင်၍ အသက်နှစ်ပေါင်း တရာ့လေးဆယ့်ခုနစ်နှစ် ရှိသတည်း။ ၂၉ ဣသရေလသည် သေရသောအချိန်နီးသော်၊ သားယောသပ်ကိုခေါ်၍ ငါ့ကိုသနားလျှင် သင်၏လက်ကို ငါ့ပေါင်အောက်၌ ထားပါလော့။ ကရုဏာ၊ သစ္စာနှင့် အညီ ငါ၌ ပြုပါ။ အဲဂုတ္တုပြည်၌ ငါ့ကို မသင်္ဂြိုလ်ပါနှင့်။ ၃၀ ငါသည် ဘိုးဘေးနှင့်အတူ အိပ်ချင်ပါ၏။ အဲဂုတ္တုပြည်မှ ငါ့ကိုဆောင်သွား၍ သူတို့သင်္ချိုင်း၌ သင်္ဂြိုလ်ရမည်ဟုဆို၏။ ယောသပ်ကလည်း၊ အဘဆိုသည်အတိုင်း အကျွန်ုပ်ပြုပါမည်၊ ဟုဝန်ခံ၏။ ၃၁ ငါ့အား ကျိန်ဆိုခြင်းကိုပြုပါ ဟုဆိုပြန်လျှင်၊ ကျိန်ဆိုခြင်းကိုပြု၏။ ဣသရေလသည်လည်း ခုတင်ခေါင်းရင်းပေါ်မှာ ကိုးကွယ်လေ၏။