နေဟမိမှတ်စာ

အခန်းကြီး ၁

၁ ဟာခလိသား နေဟမိစကားဟူမူကား၊ အာတဇေရဇ်မင်းကြီး နန်းစံနှစ်ဆယ်၊ ခိသလုလတွင်၊ ငါသည် ရှုရှန်နန်းတော်၌ နေစဉ်၊ ၂ ငါ့ညီဟာနန်နှင့် ယုဒလူအချို့တို့သည် ရောက်လာ၍၊ ငါသည် သိမ်းသွားခြင်းကို ခံရသော ယုဒလူစုထဲက လွတ်သောသူတို့၏ အကြောင်းအရာနှင့်၊ ယေရုရှလင်မြို့၏ အကြောင်းအရာကို မေးမြန်းလျှင်၊ ၃ သူတို့က၊ သိမ်းသွားခြင်းကို ခံရသော လူစုထဲကလွတ်၍၊ ထိုပြည်၌ နေသောသူတို့သည် ကြီးသောဆင်းရဲခြင်း၊ ကဲ့ရဲ့ခြင်းကို ခံရကြ၏။ ယေရုရှလင်မြို့ရိုးသည် ပြိုပျက်လျက် မြို့တံခါးလည်း မီးလောင်၍ ကုန်ပြီ၊ ဟုပြန်ပြောကြ၏။

၄ ထိုစကားကို ကြားလျှင်၊ ငါသည်ထိုင်၍ အင်တန်ကာလပတ်လုံး ငိုကြွေးမြည်တမ်းလျက်၊ အစာရှောင်လျက်နေ၍၊ ကောင်းကင်ဘုံ၏အရှင် ဘုရားသခင့် ရှေ့တော်၌ ဆုတောင်းသော ပဌနာဟူမူကား၊ ၅ အိုကောင်းကင်ဘုံ၏ အရှင်ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား၊ ကြီးမြတ်၍ ကြောက်မက်ဘွယ်သော ဘုရား၊ ပညတ်တော်တို့ကို နှစ်သက်၍ ကျင့်စောင့်သောသူတို့နှင့် ဖွဲ့သော ကရုဏာ ပဋိညာဉ် ကိုမဖျက်၊ တည်စေတော်မူသော ဘုရား၊ ၆ ကိုယ်တော်ကျွန်ဣသရေလအမျိုးသားတို့အဘို့၊ ရှေ့တော်၌ နေ့ညမပြတ်အ​ကျွန်ုပ် ဆုတောင်း၍၊ ဣသရေလ အမျိုးသားဖြစ်သော အ​ကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်တော်ကို ပြစ်မှားမိသော အပြစ်များကို ဖေါ်ပြ၍၊ တောင်းပန်သော ကိုယ်တော်ကျွန်၏ ပဌနာစကားကို ကြားခြင်းငှါ၊ ယခုနားထောင်၍ စေ့စေ့ ကြည့်ရှုတော်မူပါ။ ၇ အ​ကျွန်ုပ်နှင့် အ​ကျွန်ုပ် အဆွေအမျိုးတို့သည် ပြစ်မှားပါပြီ။ ကိုယ်တော်ကို ပြစ်မှား၍၊ အလွန်ဆိုးညစ်သော အမှုတို့ကို ပြုမိပါပြီ။ ကိုယ်တော်​ကျွန်မောရှေ၌ ထားတော်မူသော ပညတ်တရား၊ စီရင် ထုံးဖွဲ့တော်မူချက်တို့ကို မစောင့်ဘဲ နေပါပြီ။ ၈ ကိုယ်တော်က၊ သင်တို့သည် လွန်ကျူးလျှင်၊ သင်တို့ကို တပါးအမျိုးသား တို့တွင် ကွဲပြားစေမည်။ ၉ တဖန် ငါ့ထံသို့ ပြန်လာ၍၊ ငါ့ပညတ်တို့ကို ကျင့်စောင့်ပြန်လျှင်၊ မိုးကောင်းကင်အောက် အဝေးဆုံးသော အရပ်သို့၊ နှင်ထုတ်ခြင်းကို ခံရသော်လည်း၊ ထိုအရပ်က ငါသိမ်းယူ၍၊ ငါ့နာမတည်ရာဘို့ ငါရွေးချယ်သော အရပ်သို့ ဆောာင်ခဲ့မည်၊ ဟုကိုယ်တော်ကျွန် မောရှေ၌ ထားတော်မူသော ဂတိတော်ကို အောက်မေ့တော်မူပါ။ ၁၀ ယခုမှာ၊ ဤသူတို့သည် မဟာတန်ခိုးတော်နှင့် အားကြီးသော လက်နက်တော်ဖြင့် ရွေးနှုတ်သော ကိုယ်တော်​ကျွန်၊ ကိုယ်တော်လူမျိုး ဖြစ်ကြပါ၏။ ၁၁ အိုဘုရားရှင်၊ ကိုယ်တော်ကျွန် ပြုသော ပဌနာစကားနှင့် နာမတော်ကို ရိုသေချင်သော​ ကျွန်တော်များ ပြုသောပဌနာ စကားကို နားထောင်တော်မူပါ။ ကိုယ်တော်ကျွန်ကို ယနေ့ ကောင်းကြီး ပေးတော်မူပါ။ ဤလူရှေ့မှာ မျက်နှာ ရပါမည်အကြောင်း ကယ်မသနားတော်မူပါ၊ ဟုဆုတောင်းလေ၏။ ထိုအခါ ငါသည် ရှင်ဘုရင်၏ ဖလားတော်ကိုင် ဖြစ်သတည်း။