ကမ္ဘာဦးကျမ်း

အခန်းကြီး ၄၅

ယောသပ် အစ်ကိုတို့ထံ မိမိကိုယ်ကိုကိုယ် ဖွင့်ပြော

၁ ထိုအခါ ယောသပ်သည် မိမိထံ၌ ရှိသောသူအပေါင်းတို့ရှေ့တွင်၊ ဣန္ဒြေကို မချုပ်တည်းနိုင်သောကြောင့်၊ လူအပေါင်းတို့ ငါ့ထံမှထွက်သွားကြ ဟုဟစ်၍၊ မိမိဇာတိအဖြစ်ကို အစ်ကိုတို့အား ပြသောအခါ၊ အခြားသောသူ တယောက်မျှမရှိရ။ ၂ သူသည်လည်း ကျယ်သောအသံနှင့် ငိုကြွေး၏။ အဲဂုတ္တုလူတို့သည် နန်းတော်တိုင်အောင် ကြားကြ၏။ ၃ အစ်ကိုတို့အားလည်း၊ ကျွန်ုပ်သည် ယောသပ်ဖြစ်၏။ ကျွန်ုပ်အဘသည် အသက်ရှင်သေးသလော ဟုဆို၏။ အစ်ကိုတို့သည် စကားတုံ့ပြန်၍ မပြောနိုင်အောင် သူ့ရှေ့မှာ မိန်းမောတွေဝေလျက်နေ၏။ ၄ ယောသပ်ကလည်း၊ ကျွန်ုပ်အနီးအပါးသို့ လာကြပါလော့ ဟုအစ်ကိုတို့အားဆိုလျှင်၊ သူတို့သည် အနီးအပါးသို့ ချဉ်းလာကြ၏။ သူကလည်း ကျွန်ုပ်သည် အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ရောင်းလိုက်သော သင်တို့ညီ ဖြစ်ပါ၏။

ဘုရားကသူ့ကို အဲဂုတ္တုပြည်သို့ စေလွှတ်ဟုဆို

CROSS REFERENCES

ကမ္ဘာ ၁၂း၁၀
၁၀ ထိုနောက်၊ ခါနာန်ပြည်၌ အစားခေါင်းပါးခြင်းဖြစ်၏။ အလွန်အစာ ခေါင်းပါးသောကြောင့်၊ အာဗြံသည် အဲဂုတ္တုပြည်၌ တည်းခိုခြင်းငှါသွားလေ၏။

ကမ္ဘာ ၂၆း၁
၁ အာဗြဟံလက်ထက် ထိုပြည်၌ ဖြစ်ဘူးသော အစာခေါင်းပါးခြင်းမှတပါး၊ နောက်တဖန် အစာခေါင်းပါးခြင်း ရှိပြန်သည်ဖြစ်၍၊ ဣဇာက်သည် ဖိလိတ္တိမင်းကြီး အဘိမလက်နေရာ ဂေရာမြို့သို့ သွားလေ၏။

ကမ္ဘာ ၄၂း၅
၅ ထိုအခါ ခါနာန်ပြည်၌ အစာခေါင်းပါးသောကြောင့်၊ အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ရောက်လာသောသူတို့တွင်၊ ဣသရေလသားတို့သည် စပါးကို ဝယ်ခြင်းငှာ လာကြ၏။

ကမ္ဘာ ၄၃း၁
၁ ခါနာန်ပြည်၌ အလွန်အစာခေါင်းပါးသည်ဖြစ်၍၊

ကမ္ဘာ ၄၅း၆
၆ မြေပေါ်မှာ နှစ်နှစ်အစာခေါင်းပါးခဲ့ပြီ။ လယ်လုပ်ခြင်း၊ စပါးရိတ်ခြင်းကို မပြုရသောနှစ် ငါးနှစ်ရှိသေး၏။

ကမ္ဘာ ၄၇း၄
၄ ခါနာန်ပြည်၌ အလွန်အစာခေါင်းပါး၍ သိုးနွားကျက်စားရာ မရှိသောကြောင့်၊ ကိုယ်တော်ကျွန်တို့သည် ပြည်တော်၌ တည်းခိုခြင်းငှာ လာကြပါ၏။ သို့ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်ကျွန်တို့သည် ဂေါရှင်ပြည်၌ နေရမည်အကြောင်း အခွင့်ပေးတော်မူပါဟူ၍၎င်း၊ လျှောက်ကြ၏။

ရုသ ၁း၁
၁ တရားသူကြီး အုပ်စိုးသော ကာလ၊ တရံရောအခါ ဣသရေလ ပြည်၌ အစာအဟာရ ခေါင်းပါး၍၊ ယုဒပြည်ဗက်လင်မြို့ %fo(a) သားတယောက်သည် မယားနှင့် သားနှစ်ယောက်ပါလျက် မောဘပြည်၌ တည်းခိုခြင်းငှာ သွား၏။

၄ ဓမ္မ ၄း၃၈
၃၈ တဖန်ဧလိရှဲသည် ဂိလဂါလသို့သွား၍ ထိုပြည်၌ အစာခေါင်းပါး၏။ ပရောဖက် အမျိုးသားတို့သည် ဧလိရှဲရှေ့မှာ ထိုင်ကြစဉ်၊ ပရောဖက် အမျိုးသားတို့အဖို့ ကြီးသော အိုးကင်းကိုပြင်၍ ဟင်းချက်လော့၊ ဟုမိမိကျွန်အားဆို၏။

၄ ဓမ္မ ၆း၂၅
၂၅ ကြာမြင့်စွာ ဝိုင်းထားသောကြောင့်၊ ရှမာရိမြို့၌ အလွန်အစာခေါင်းပါး၍၊ မြည်းခေါင်းတစ်လုံးကို ငွေရှစ်ဆယ်နှင့်၎င်း၊ ပဲကြမ်းတစ်ပြည်ကို ငွေငါးကျပ်နှင့်၎င်း ရောင်းရ၏။ sကိုယ်သားကိုစားသော အမျိုးသမီး

၄ ဓမ္မ ၇း၄
၄ မြို့ထဲသို့ဝင်လျှင် အစာခေါင်းပါးသောကြောင့် သေရမည်။ ဤအရပ်၌ ထိုင်လျက်နေလျှင်လည်း သေရမည်။ သို့ဖြစ်၍ ရှုရိတပ်သို့ ဝင်စားကြကုန်အံ့။ သူတို့သည် အသက်ရှင်စေလျှင် ရှင်ရမည်။ သတ်လျှင် သေရမည်၊ ဟုတိုင်ပင်ပြီးလျှင်၊

၄ ဓမ္မ ၈း၁
၁ တဖန် ဧလိရှဲသည် အထက်က အသက်ရှင်စေသော သူငယ်၏အမိကို ခေါ်၍၊ သင်သည် အိမ်သူအိမ်သားနှင့်တကွ ထသွားလော့။ တည်းခို၍ နေနိုင်သောအရပ် တစုံတရပ်၌ တည်းခို၍နေလော့။ ထာဝရဘုရားသည် အစာခေါင်းပါးရာ ကာလကို မှာလိုက်တော်မူပြီ။တပြည်လုံး၌ ခုနစ်နှစ် ခေါင်းပါးလိမ့်မည်၊ ဟုသတိပေး၏။

နေဟမိ ၅း၃
၃ အချို့ကလည်း၊ ငါတို့သည် လယ်ယာ၊ ဥယျာဉ်၊ အိမ်တို့ကို ပေါင်ထားပြီ။ အစာခေါင်းပါးသော ကာလ၊ စပါးကို အဘယ်မှာ ရနိုင်ပါမည်နည်း၊ ဟုဆိုကြ၏။

ယောဘ ၅း၂၀
၂၀ အစာခေါင်းပါးသောအခါ သေဘေးမှ၎င်း၊ စစ်တိုက်သောအခါ ဓါးဘေးမှ၎င်း၊ သင့်ကို ရွေးနှုတ်တော်မူလိမ့်မည်။

ဆာလံ ၃၃း၁၉
၁၉ သေဘေးနှင့် ကင်းလွတ်မည် အကြောင်း အစာခေါင်းပါးသည့် ကာလ၌ အသက်ရှင်မည်အကြောင်း၊ သူတို့ကို ကြည့်ရှုလျက် ရှိတော်မူ၏။ s ထာ၀ရဘုရားကိုမျှော်လင့်

ဆာလံ ၃၇း၁၉
၁၉ သူတို့သည် ခဲယဉ်းသောကာလ၌ မျက်နှာမပျက်၊ အစာခေါင်းပါးသည် ကာလ၌ ဝစွာစားရကြ၏၊

ဟေရှာယ ၅၁း၁၉
၁၉ အစာခေါင်းပါး၍ လူဆိတ်ညံခြင်းဘေး၊ ဓါးဖြင့် ဖျက်ဆီးခြင်း ဘေးတည်းဟူသော ဘေးနှစ်ပါးတို့သည် သင့်၏အပေါ်မှာ ရောက်လာသည်ဖြစ်၍ သင့်အတွက် အဘယ်သူ ငိုကြွေးမြည်တမ်းသနည်း။ ငါသည် အဘယ်သို့ ချမ်းသာပေးနိုင်သနည်း။

ဟေရှာယ ၅၈း၁၁
၁၁ ထာဝရဘုရားသည် သင့်ကို အစဉ် ပဲ့ပြင်တော်မူမည်။ အစာ ခေါင်းပါးသည်ကာလ၌ ဝစွာကျွေး၍၊ သင်၏အရိုးတို့ကို ခိုင်ခံ့စေတော်မူမည်။ သင်သည် ရေလောင်းသော ဥယျာဉ်ကဲ့သို့၎င်း၊ ရေမပြတ်နိုင်သော စမ်းရေတွင်းကဲ့သို့၎င်း၊ ဖြစ်လိမ့်မည်။

ယေဇ ၃၆း၂၉
၂၉ သင်တို့ကို အညစ်အကြေးရှိသမျှတို့နှင့် ငါကင်းလွတ်စေမည်။ အစာခေါင်းပါးခြင်းဘေးကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ၊ ဆန်စပါးကို မှာလိုက်၍ များပြားစေမည်။

အာမုတ် ၄း၆
၆ ငါသည်လည်း၊ သင်တို့မြို့ရွာ ရှိသမျှတို့၌ သွားတို့၏ စင်ကြယ်ခြင်းကို၎င်း၊ သင်တို့နေရာရှိသမျှတို့၌ အစာခေါင်းပါးခြင်းကို၎င်း ပေးသော်လည်း၊ သင်တို့သည် ငါ့ထံသို့ပြန်၍ မလာကြ၊ ဟုထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူ၏။

အာမုတ် ၈း၁၁
၁၁ အရှင် ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်ကား၊ မွတ်သိပ်ခြင်းဘေးကို တပြည်လုံး၌ ငါဖြစ်စေသော ကာလရောက်လိမ့်မည်။ အစာ ခေါင်းပါး၍ မွတ်သိပ်ခြင်း ဘေးမဟုတ်၊ ရေငတ်ခြင်းဘေးလည်း မဟုတ်၊ ထာဝရဘုရား၏ အမိန့်တော်ကို မကြားရသော မွတ်သိပ်ခြင်းဘေး ဖြစ်လိမ့်မည်။

မဿဲ ၂၄း၇
၇ လူတမျိုးနှင့် တမျိုး၊ တနိုင်ငံနှင့် တနိုင်ငံ၊ ရန်ဘက်ပြု ကြလိမ့်မည်။ အရပ်ရပ်တို့၌ အစာခေါင်းပါးခြင်း၊ ကာလနာ များပြားခြင်း၊ မြေကြီး လှုပ်ခြင်းတို့သည် ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။

မာကု ၁၃း၈
၈ လူတမျိုးနှင့်တမျိုး၊ တနိုင်ငံနှင့်တနိုင်ငံ ရန်ဘက်ပြုကြလိမ့်မည်။ အရပ်ရပ်တို့၌ မြေကြီးလှုပ်ခြင်း ဖြစ်လိမ့်မည်။ အစာခေါင်းပါးခြင်းနှင့် မငြိမ်မသက်ခြင်း တို့သည်လည်း ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ထိုအမှုအရာတို့သည်၊ ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်း၏ အစအဦးဖြစ်သတည်း။ sလွှတ်ရုံးသို့အပ်နှံကြလိမ့်မည်

လု ၁၅း၁၄
၁၄ ရှိသမျှကုန်သောအခါ၊ ထိုပြည်၌ ကြီးစွာသော အစာခေါင်းပါးခြင်း ဖြစ်၍၊ သူသည် အလွန်ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်၏။

လု ၂၁း၁၁
၁၁ အရပ်ရပ်တို့၌ ကြီးစွာသော မြေလှုပ်ခြင်း၊ အစာခေါင်းပါးခြင်း၊ ကာလနာများပြားခြင်း တို့သည် ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ မိုးကောင်းကင်၌လည်း ကြောက်မက်ဘွယ်သောအရာနှင့် ကြီးစွာသော ပုပ္ပနိမိတ်တို့သည် ပေါ်ထွန်းကြလိမ့်မည်။ sခရစ်တော်နာမကြောင့် ညှဉ်းဆဲခြင်း

တမန် ၇း၁၁
၁၁ ခါနာန်ပြည်နှင့် အဲဂုတ္တု(Canaan and Egypt)ပြည် တရှောက်လုံး၌ အစာခေါင်းပါးခြင်း၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲခြင်းရှိ၍ ငါတို့အဘများ၌ စားစရာကုန်သောအခါ၊ အဲဂုတ္တုပြည်မှာ ဆန်စပါးရှိသည်၊ ဟုယာကုပ်သည်ကြားလျှင်၊

၅ သို့ရာတွင် သင်တို့သည်၊ ကျွန်ုပ်ကို ဤအရပ်သို့ ရောင်းလိုက်မိသောကြောင့် စိတ်မညှိုးငယ်ကြနှင့်။ ကိုယ်ကို အမျက်မထွက်ကြနှင့်။ အကြောင်းမူကား၊ ဘုရားသခင်သည် လူတို့အသက်ကို စောင့်မစေခြင်းငှာ သင်တို့ရှေ့မှာ ကျွန်ုပ်ကို စေလွှတ်တော်မူပြီ။၆ မြေပေါ်မှာ နှစ်နှစ်အစာခေါင်းပါးခဲ့ပြီ။ [A] လယ်လုပ်ခြင်း၊ စပါးရိတ်ခြင်းကို မပြုရသောနှစ် ငါးနှစ်ရှိသေး၏။ ၇ ဘုရားသခင်သည် သင်တို့ကို မြေကြီးပေါ်မှာကျန်ကြွင်းစေခြင်းငှာ၎င်း၊ ကြီးစွာသော ကယ်တင်ခြင်းအားဖြင့် သင်တို့အသက်ကို ချမ်းသာစေခြင်းငှာ၎င်း၊ သင်တို့ရှေ့မှာ ကျွန်ုပ်ကို စေလွှတ်တော်မူပြီ။ ၈ သို့ဖြစ်၍ သင်တို့သည် ကျွန်ုပ်ကို ဤအရပ်သို့ စေလွှတ်သည်မဟုတ်၊ ဘုရားသခင် စေလွှတ်တော်မူသတည်း။ ကျွန်ုပ်ကို ဖာရောဘုရင်၏ အဘအရာ၌၎င်း၊ နန်းတော်အုပ်အရာ၌၎င်း၊ အဲဂုတ္တုပြည်ကို အုပ်စိုးသော သခင်အရာ၌၎င်း၊ ခန့်ထားတော်မူပြီ။

ယောသပ်က အဘကိုခေါ်ဖို့ အစ်ကိုများကိုပြော

၉ အလျင်အမြန်ထ၍ အဘထံသို့ သွားကြလော့။ အဘအားလည်း၊ သားယောသပ်က၊ ဘုရားသခင်သည် ကျွန်ုပ်ကို အဲဂုတ္တုပြည်လုံး သခင်ဖြစ်စေတော်မူပြီ။ ကျွန်ုပ်ထံသို့လာပါ၊ မဆိုင်းပါနှင့်။ ၁၀ အဘသည် ဂေါရှင်အရပ်၌ နေရမည်။ ကျွန်ုပ်အနားမှာရှိရမည်။ အဘမှစ၍ သားမြေး၊ သိုး၊ နွားနှင့်တကွ ရှိသမျှလာရမည်။ ၁၁ ထိုအရပ်၌ ကျွန်ုပ်ကျွေးမွေးပါမည်။ သို့မဟုတ် အဘမှစ၍ အိမ်သူအိမ်သားနှင့်တကွ ရှိသမျှတို့သည် ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်ကြလိမ့်မည်။ အစာခေါင်းပါးသောနှစ် ငါးနှစ်ရှိသေးသည်၊ ဟုပြောကြလော့။ ၁၂ ကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တိုင်သင်နှင့် နှုတ်ဆက်သည်ကို၊ သင်တို့မျက်စိ၊ ကျွန်ုပ်ညီဗင်္ယာမိန် မျက်စိအမြင်သားဖြစ်၏။ ၁၃ အဲဂုတ္တုပြည်၌ ကျွန်ုပ်ရသော ဘုန်းစည်းစိမ်မှစ၍ သင်တို့မြင်သမျှတို့ကို အဘအားပြောရမည်။ အလျင်အမြန်ပြု၍ အဘကို ဤပြည်သို့ ဆောင်ခဲ့ရမည်၊ ဟုဆိုပြီးလျှင်၊ ၁၄ ညီဗင်္ယာမိန် လည်ပင်းကို ဖက်၍ငိုလေ၏။ ဗင်္ယာမိန်သည်လည်း သူ၏လည်ပင်း၌ ငိုလေ၏။ ၁၅ တဖန် အစ်ကိုရှိသမျှတို့ကို နမ်း၍ သူတို့နှင့် ငိုသောနောက် အချင်းချင်းနှုတ်ဆက်ကြ၏။

ဖာရောဘုရင်က ယောသပ်ထံ သူ၏အဘနှင့် အစ်ကိုများခေါ်ခိုင်း

၁၆ ယောသပ်အစ်ကိုတို့သည် ရောက်လာကြပြီ၊ ဟုနန်းတော်၌ သတင်းကြား၍၊ ဖာရောဘုရင် အစရှိသော ကျွန်တော်မျိုးတို့သည် နှစ်သက်ကြ၏။ ၁၇ ဖာရောဘုရင်သည်လည်း ယောသပ်ကိုခေါ်၍၊ သင်၏အစ်ကိုတို့အား အဘယ်သို့ ပြောရမည်နည်းဟူမူကား၊ သင်တို့သည် ဤသို့ပြုကြလော့။ မြည်းတို့ကို ဝန်တင်၍ ခါနာန်ပြည်သို့ ပြန်သွားသဖြင့်၊ ၁၈ သင်တို့အဘနှင့် အိမ်သူအိမ်သားတို့ကို ယူ၍ ကျွန်ုပ်ထံသို့ လာကြလော့။ အဲဂုတ္တုပြည်၏ စည်းစိမ်ကို ငါပေး၍ သင်တို့သည် မြေဩဇာကို စားရကြလိမ့်မည်။ ၁၉ အမိန့်တော်ရှိသည်ဖြစ်၍ ဤသို့ပြုကြလော့။ သင်တို့မိန်းမများ၊ သူငယ်များအဖို့၊ အဲဂုတ္တုပြည်ထဲက လှည်းတို့ကိုယူပြီးလျှင် အဘကိုဆောင်၍ လာခဲ့ကြလော့။ ၂၀ သင်တို့ဥစ္စာများကို မနှမြောကြနှင့်။ အဲဂုတ္တုပြည်၏ စည်းစိမ်ရှိသမျှသည် သင်တို့ ဥစ္စာဖြစ်၏ ဟုအမိန့်တော်ရှိသည်အတိုင်း၊

ယောသပ်က အစ်ကိုများကို ဥစ္စာများစွာနှင့်လွှတ်

၂၁ ဣသရေလ၏ သားတို့သည်ပြု၍၊ ယောသပ်သည် လှည်းတို့ကို၎င်း၊ လမ်းခရီး၌ စားစရိတ်များကို၎င်း၊ ပေး၏။ ၂၂ အစ်ကိုရှိသမျှတို့အားလည်း အဝတ်လဲစရာဖို့ပေး၏။ ဗင်္ယာမိန်အားလည်း၊ ငွေအကျပ်သုံးရာနှင့် အဝတ်လဲစရာဖို့ အဝတ်ငါးစုံကို ထပ်၍ပေး၏။ ၂၃ အဘအားလည်း အဲဂုတ္တုပြည်၏ ကောင်းသောအရာတို့ကို ဆောင်သော မြည်းတဆယ်၊ လမ်းခရီး၌ အဘစားစရာဖို့ စပါး၊ မုန့်၊ ခဲဘွယ်စားဘွယ်များကိုဆောင်သော မြည်းတဆယ်ကို ပေးလိုက်၏။ ၂၄ သင်တို့သည် လမ်း၌ ရန်မတွေ့ကြနှင့်၊ ဟုမှာထားလျက် အစ်ကိုတို့ကိုလွှတ်လိုက်၍ သူတို့သည်သွားကြ၏။

သားများက ယာကုပ်အား ယောသပ် အသက်ရှင်သေးကြောင်းပြော

၂၅ ထိုသို့ အဲဂုတ္တုပြည်မှ ထွက်သွား၍၊ ခါနာန်ပြည် အဘယာကုပ်ထံသို့ ရောက်လျှင်၊ ၂၆ ယောသပ်သည် အသက်ရှင်သေး၏။ အဲဂုတ္တုပြည်လုံးကို အုပ်စိုးရ၏ ဟုကြားပြောသည်ရှိသော်၊ ယာကုပ်သည် စိတ်နှလုံးလျော့၏။ သူတို့စကားကိုမယုံနိုင်။ ၂၇ သူတို့သည်လည်း ယောသပ်ပြောသမျှသော စကားတို့ကို ပြန်ပြောကြ၏။ အဘယာကုပ်သည် မိမိစီးစရာဖို့ ယောသပ်ပေးလိုက်သော လှည်းတို့ကို မြင်သောအခါစိတ်နှလုံးအားဖြည့်ပြန်၏။ ၂၈ ဣသရေလကလည်း၊ တန်တော့။ ငါ့သားယောသပ် အသက်ရှင်သေး၏။ ငါမသေမှီ သူ့ကိုသွား၍ ကြည့်မည်ဟုဆို၏။