ကမ္ဘာဦးကျမ်း

အခန်းကြီး ၂၄

၁ အာဗြဟံသည် အို၍ အသက်အရွယ် ကြီးရင့်လှပြီ။ ထာဝရဘုရားသည်၊ အရာရာ၌ သူ့ကိုကောင်းကြီးပေးတော်မူပြီ။ ၂ အာဗြဟံသည်၊ မိမိအိမ်သားတို့တွင် အသက်ကြီး၍၊ ဘဏ္ဍာစိုးလုပ်သောသူကို ခေါ်လျက်၊ ၃ သင်သည်၊ ငါနေသော ခါနာန်အမျိုးသမီးတို့တွင်၊ ငါ့သားဖို့မယားကို မရွေးမယူဘဲ၊ ၄ ငါ့ပြည် ငါ့အမျိုးသားချင်းတို့ထံသို့ သွား၍၊ ငါ့သားဣဇာက်အဖို့ မယားကိုယူရမည်၊ ဟုသင်၏လက်ကို ငါ့ပေါင်အောက်၌ ထားပြီးမှ၊ ကောင်းကင်မြေကြီး အရှင်ဘုရားသခင်၊ ထာဝရဘုရားကို တိုင်တည်၍၊ ငါကျိန်ဆိုစေပါမည်ဟုဆို၏။ ၅ ​ကျွန်ကလည်း၊ မိန်းမသည် ဤပြည်သို့မလိုက်မလာလို လျှင်၊ ကိုယ်တော်ထွက်လာသောပြည်သို့ ကိုယ်တော်၏သားကို တဖန် ကျွန်တော်ခေါ်သွားရပါမည်လော ဟုမေးလေသော်၊ ၆ အာဗြဟံက၊ ထိုပြည်သို့ ငါ့သားကို ခေါ်၍မသွားနှင့်။ သတိပြုလော့။ ၇ ငါ့အဘ၏အိမ်မှ၎င်း၊ ငါ့အမျိုးသားနေရာ ပြည်မှ၎င်းငါ့ကိုခေါ်၍၊ သင်၏အမျိုးအနွယ်အား ဤပြည်ကိုငါပေးမည်၊ ဟုငါ့အားပြောဆို၍၊(a) ကျိန်ဆိုတော်မူသော ကောင်းကင်ဘုံရှင်ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားသည်၊ မိမိကောင်းကင်တမန်ကို သင့်ရှေ့၌ စေလွှတ်တော်မူသဖြင့်၊ သင်သည် ထိုပြည်မှ ငါ့သားဖို့ မယားကို ယူရလိမ့်မည်။ ၈ မိန်းမသည် သင်နှင့်အတူ မလိုက်လိုလျှင်၊ သင်သည်၊ ယခု ငါပေးသောကျိန်ဆိုခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်စေ။ ငါ့သားကို ထိုပြည်သို့ ခေါ်၍မသွားနှင့်၊ ဟုဆိုပြီးမှ၊ ၉ ​ကျွန်သည် သခင်အာဗြဟံ၏ ပေါင်အောက်၌ လက်ကိုထား၍ ထိုအမှု၌ ကျိန်ဆိုလေ၏။

၁၀ ထို​ကျွန်သည်လည်း၊ မိမိသခင်၏ ဥစ္စာရှိသမျှကို စီရင်သောသူဖြစ်၍၊ သခင်၏ ကုလားအုပ်စုထဲက၊ ကုလားအုပ်ဆယ်စီးကိုယူ၍ ထသွားသဖြင့်၊ မေသောပေါတာမိတိုင်း၊ နာခေါ်မြို့သို့ ရောက်လေ၏။ ၁၁ မိန်းမများ ရေခပ်သော ညဦးယံအချိန်၌၊ မြို့ပြင်ရေတွင်းနားမှာ ကုလားအုပ်တို့ကို ဝပ်စေပြီးလျှင်၊ ၁၂ အ​ကျွန်ုပ်၏သခင်၊ အာဗြဟံ၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရား ယနေ့ အ​ကျွန်ုပ်အကြံကိုထမြောက်စေ၍၊ အ​ကျွန်ုပ်၏သခင် အာဗြဟံ၌ ကျေးဇူးပြုတော်မူပါ၊ ဟုအ​ကျွန်ုပ်ဆုတောင်းပါ၏။ ၁၃ အ​ကျွန်ုပ်သည်၊ ဤရေတွင်းနားမှာရပ်နေ၍၊ ထိုမြို့သူ သတို့သမီးသည်၊ ရေခပ်ခြင်းငှာ လာကြသည်တွင်၊ ၁၄ အကြင်သတို့သမီးကို၊ ​ကျွန်ုပ်သောက်ခြင်းငှာ သင်၏ရေဘူးကိုချပါ ဟုဆိုသော်၊ သောက်ပါ၊ သင်၏ကုလားအုပ်တို့ကိုလည်း ရေတိုက်ပါမည်၊ ဟုပြန်ဆိုသောသတို့သမီးသည်၊ ကိုယ်တော်၏​ကျွန်ဣဇာက်ဖို့ ခန့်ထားတော်မူသောသူ ဖြစ်ပါစေသော်။ ထိုသို့အားဖြင့် အ​ကျွန်ုပ်၏သခင်၌ ကျေးဇူးပြုတော်မူကြောင်းကို၊ အ​ကျွန်ုပ်သိရပါမည်၊ ဟုလျှောက်ဆို၏။

၁၅ ထိုသို့လျှောက်ဆို၍မပြီးမှီ၊ အာဗြဟံအစ်ကို နာခေါ်မယား မိလခါသား၊ ဗေသွေလ၏သမီး ရေဗက္ကသည်၊ ရေဘူးကိုထမ်းလျက်ထွက်လာသည်ကိုမြင်၏။ ၁၆ ထိုသတို့သမီးသည်၊ အလွန်အဆင်းလှ၍ ယောက်ျားနှင့် မဆက်ဆံသေးသော ကညာဖြစ် ၏။ ရေတွင်းသို့ဆင်း၍၊ ရေဘူးကို ရေနှင့်ဖြည့်ပြီးမှ တက်လာ၏။ ၁၇ ​ကျွန်သည်လည်း၊ ထိုမိန်းမနှင့်တွေ့ခြင်းငှာ ပြေး၍၊ သင်၏ရေဘူး၌ ရေအနည်းငယ်ကို သောက်ပါရစေ ဟုဆိုလေသော်၊ ၁၈ မိန်းမက၊ သောက်ပါလော့အရှင် ဟုဆိုသဖြင့်၊ မိမိလက်ပေါ်မှာ၊ အလျင်အမြန်ရေဘူးကိုချ၍၊ ရေကိုပေးလေ၏။ ၁၉ ရေကိုပေးပြီးလျှင်၊ သင်၏ ကုလား အုပ်တို့သည်လည်း၊ ဝစွာသောက်စရာဖို့ ရေခပ်ပါမည်ဟုဆိုသည်အတိုင်း။ ၂၀ အလျင်အမြန် ဘူး၌ရှိသောရေကို ရေတိုက်ခွက်ထဲ၌ လောင်းပြီးလျှင်၊ တဖန် ခပ်ခြင်းငှာ ရေတွင်းသို့ပြေး၍၊ ကုလားအုပ်အဖို့ ရေခပ်လေ၏။ ၂၁ ယောက်ျားသည် ထိုမိန်းမကို အံ့ဩ၍၊ မိမိရောက်လာသောအမှုကို ထာဝရဘုရား ပြုစုတော်မူသည်၊ မမူသည်ကို သိလို၍၊ တိတ်ဆိတ်စွာ နေလေ၏။

၂၂ ကုလားအုပ်များကို ရေသောက်စေပြီးနောက်၊ ယောက်ျားသည် အချိန်ငါးမူးရှိသော ရွှေနှာဆွဲ၊ အကျပ်တဆယ် အချိန်ရှိသောရွှေလက်ကောက်တရံကို ထုတ်၍၊ [A] ၂၃ သင်သည် အဘယ်သူ၏သမီး ဖြစ်သနည်း။ ​ကျွန်ုပ်ကိုပြောပါ။ သင်၏အဘအိမ်၌ ​ကျွန်ုပ်တို့တည်းခိုစရာအရပ် ရှိသလော ဟုမေးလေသော်၊ ၂၄ မိန်းမက၊ ​ကျွန်ုပ်သည် နာခေါ်၏မယား မိလခါဖွားမြင်သော၊ ဗေသွေလ၏သမီး ဖြစ်သည်ဟူ၍၎င်း၊ ၂၅ ​ကျွန်ုပ်တို့၌ မြက်​ခြောက်များ၊ စားဘွယ်သောက်ဘွယ်များနှင့် တည်းခိုစရာအရပ်လည်းရှိသည် ဟူ၍၎င်း၊ ဆိုလေ၏။ ၂၆ ထိုအခါ ယောက်ျားသည် ဦးညွှတ်ချ၍ ထာဝရဘုရားကို ကိုးကွယ်လျက်၊ ၂၇ ကရုဏာ၊ သစ္စာတော်ကို အ​ကျွန်ုပ်သခင်မှ ရုပ်သိမ်းတော်မမူသော၊ အ​ကျွန်ုပ်သခင်အာဗြဟံ၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားသည် မင်္ဂလာရှိတော်မူစေသတည်း။ လမ်းမှာသွားလျက်ရှိသော အ​ကျွန်ုပ်ကို၊ ထာဝရဘုရားသည် အ​ကျွန်ုပ်သခင်၏ ညီအစ်ကိုတို့အိမ်သို့ ပို့ဆောင်တော်မူပါ သည်တကား ဟုမြွက်ဆို၏။ ၂၈ သတို့သမီးသည်လည်း ပြေး၍ အမိ၏အိမ်၌ ဤအရာများကို ကြားပြောလေ၏။

၂၉ ရေဗက္က၌ လာဗန်အမည်ရှိသော မောင်တယောက်ရှိ၏။ လာဗန်သည် ယောက်ျားရှိရာ ရေတွင်းသို့ ပြေး၏။ ၃၀ သူသည်နှာဆွဲကို၎င်း၊ နှမလက်၌ လက်ကောက်ကို၎င်း၊ မြင်၍ ထိုယောက်ျားသည် ကျွန်ုပ်ကို ဤသို့ပြောသည် ၊ ဟုနှမရေဗက္ကဆိုသော စကားကိုကြားသောအခါ၊ ရေတွင်း၌ ကုလားအုပ်အနားမှာ ရပ်နေသောယောက်ျားထံသို့ ရောက်သောအခါ၊ ၃၁ ထာဝရဘုရား ကောင်းကြီးပေးတော်မူသောသူ၊ ​ကျွန်ုပ်အိမ်သို့ ဝင်ပါလော့။ ပြင်၌ အဘယ်ကြောင့်ရပ်နေသနည်း။ အိမ်ကို၎င်း၊ ကုလားအုပ်များ နေရာအရပ်ကို၎င်း၊ ​ကျွန်ုပ်ပြင်ပါပြီ ဟုဆိုသဖြင့်၊ ၃၂ ယောက်ျားကို အိမ်သို့သွင်း၍ ကုလားအုပ်တို့တန်ဆာကို ချွတ်ပြီးမှ၊ သူတို့အားမြက်​ခြောက်နှင့် စားစရာကိုပေး၏။ ယောက်ျား​ခြေ၊ လိုက်သောသူတို့ ခြေဆေးဖို့ရေကိုလည်း ပေးလေ၏။ ၃၃ သူ့ရှေ့မှာ စားစရာကို ထည့်သောအခါ၊ သူကကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်အမှုကို မပြောမှီ မစားလိုပါဟုဆိုလျှင်၊ ပြောပါဟုဆို၏။

၃၄ ယောက်ျားကလည်း၊ ​ကျွန်ုပ်ကား အာဗြဟံ၏ကျွန် ဖြစ်ပါ၏။ ၃၅ ထာဝရဘုရားသည် ကျွန်ုပ်၏သခင်ကို အလွန်ကောင်းကြီး ပေးတော်မူသဖြင့်၊ သူသည်ကြီးမြတ်ခြင်းသို့ ရောက်လေပြီ။ သိုးစု၊ နွားစု၊ ရွှေ၊ ငွေ၊ ​ကျွန်ယောက်ျား၊ ​ကျွန်မိန်းမ၊ ကုလားအုပ်နှင့် မြည်းများတို့ကို ပေးတော်မူပြီ။ ၃၆ ​ကျွန်ုပ်သခင်၏မယား စာရာသည်၊ သခင်အသက်အိုသောအခါ၊ သူ့အားသားကို ဖွားမြင်သဖြင့်၊ ထိုသားအား ဥစ္စာရှိသမျှကို သခင်သည် အပ်ပေးပြီ။ ၃၇ ​ကျွန်ုပ်၏သခင်ကလည်း၊ သင်သည် ငါနေသော ခါနန်အမျိုးသမီးတို့တွင်၊ ငါ့သားဖို့ မယားကို မရွေးဘဲ၊ ၃၈ ငါ့အဘ၏အိမ်၊ ငါ့အမျိုးသားချင်းတို့ထံသို့ သွား၍၊ ငါ့သားဖို့ မယားကိုယူရမည်၊ ဟုအ​ကျွန်ုပ်ကို ကျိန်ဆိုစေ၏။ ၃၉ အ​ကျွန်ုပ်ကလည်း၊ မိန်းမသည် မလိုက်လိုလျှင် အဘယ်သို့နည်း ဟုသခင်ကို မေးလေသော်၊ ၄၀ သခင်က၊ အကြင်ထာဝရဘုရားသခင် ရှေ့တော်၌ ငါသွားလာ၏၊ [B] ထိုဘုရားသည် မိမိကောင်းကင်တမန်ကို သင်နှင့်အတူ စေလွှတ်၍၊ သင်သွားသောအမှုကို ပြုစုတော်မူသဖြင့်၊ ငါ့အမျိုးသားချင်း၊ ငါ့အဘ၏အိမ်ထဲက ငါ့သားဖို့ မယားကို ယူရမည်။ ၄၁ ငါ့အမျိုးသားချင်းတို့ထံသို့ ရောက်သောအခါ၊ သင်သည် ငါပေးသော ကျိန်ဆိုခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်စေ။ ထိုသူတို့သည် မိန်းမကို မပေးသော်လည်း၊ သင်သည် ငါပေးသောကျိန်ဆိုခြင်းနှင့် ကင်းလွတ်စေမည် ဟုပြော၏။ ၄၂ ​ကျွန်ုပ်သည် ယနေ့ရေတွင်းသို့ ရောက်ပြီးလျှင်၊ ​ကျွန်ုပ်သခင်အာဗြဟံ၏ ဘုရားသခင်ထာဝရဘုရား၊ အ​ကျွန်ုပ်ရောက်လာသောအမှုကို ယခုပြုစုတော်မူလျှင်၊ ၄၃ အ​ကျွန်ုပ်သည် ရေတွင်းနားမှာ ရပ်နေ၍၊ ရေခပ်ခြင်းငှာလာသော အကြင်သမီးကညာကို၊ ​ကျွန်ုပ်သောက်ဖို့ သင်၏ရေဘူး၌ ရေအနည်းငယ်ကိုပေးပါ ဟုတောင်းသော်၊ ၄၄ သောက်ပါ၊ သင်၏ကုလားအုပ်တို့ဖို့လည်း ရေခပ်ပါမည်၊ ဟုပြန်ဆိုသော သမီးကညာသည်၊ ကိုယ်တော်​ကျွန်၏သားဖို့၊ ခန့်ထားတော်မူသော မိန်းမဖြစ်ပါစေသော် ဟုလျှောက်ဆို၏။ ၄၅ ထိုသို့ စိတ်နှလုံး၌ လျှောက်ဆို၍ မပြီးမှီ၊ ရေဗက္ကသည် ရေဘူးကိုထမ်းလျက် ထွက်လာသဖြင့်၊ ရေတွင်းသို့ဆင်း၍ ရေခပ်သည်ကို ကျွန်ုပ်မြင်လျှင်၊ ရေသောက်ပါရစေ ၊ ဟုသူ့ကို တောင်းလေသော်၊ ၄၆ သူသည် အလျင်အမြန် ပခုံးပေါ်က ရေဘူးကိုချလျက်၊ သောက်ပါလော့။ သင်၏ ကုလားအုပ်တို့ကိုလည်း၊ ရေတိုက်ပါမည် ဟုဆိုသည်အတိုင်း၊ ​ကျွန်ုပ်သောက်ရ၏။ ကုလားအုပ်တို့ကိုလည်း ရေတိုက်လေ၏။ ၄၇ ​ကျွန်ုပ်ကလည်း၊ သင်သည်အဘယ်သူ၏သမီး ဖြစ်သနည်းဟုမေးသော်၊ သူက၊ ​ကျွန်ုပ်သည် မိလခါဖွားမြင်သော နာခေါ်သား ဗေသွေလ၏သမီး ဖြစ်သည်၊ ဟုပြောဆို၏။ ​ကျွန်ုပ်သည်လည်း၊ သူ၏မျက်နှာ၌ နှာဆွဲကို၎င်း၊ သူ၏လက်၌ လက်ကောက်တို့ကို၎င်း၊ ထည့်ပြီးလျှင်၊ [C] ၄၈ ဦးညွတ်ချ၍၊ ​ကျွန်ုပ်သခင် ညီအစ်ကို၏မြေးကို သခင်၏သားဖို့ ယူစေခြင်းငှာ၊ မှန်သောလမ်းဖြင့် ပို့ဆောင်တော်မူသော ကျွန်ုပ်သခင်အာဗြဟံ၏ ဘုရားသခင် ထာဝရဘုရားကို၊ ကောင်းကြီးပေး၍ ကိုးကွယ်လေ၏။ ၄၉ ယခုတွင် သင်တို့သည်၊ ​ကျွန်ုပ်သခင်၌ သစ္စာနှင့်ကျေးဇူးပြုမည်၊ မပြုမည်ကိုပြောပါ။ ​ကျွန်ုပ်သည်လည်း၊ လက်ျာလမ်းဖြစ်စေ၊ လက်ဝဲလမ်းဖြစ်စေ၊ တလမ်းလမ်းသို့လိုက်သွားပါမည်၊ ဟုပြောဆို၏။

၅၀ လာဗန်နှင့် ဗေသွေလတို့ကလည်း၊ ဤအမှုသည် ထာဝရဘုရား စီရင်တော်မူသောအမှု ဖြစ်၏။ အ​ကျွန်ုပ်တို့သည်၊ သင့်အား ကောင်းမကောင်းကို မပြောနိုင်ပါ။ ၅၁ ရေဗက္ကလည်း သင့်ရှေ့၌ ရှိပါ၏။ ယူသွားပါလော့။ ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊ သင်၏သခင်၊ သား၏မယားဖြစ်စေ၊ ဟုပြန်ဆို၏။ ၅၂ ထိုစကားကိုကြားလျှင်၊ အာဗြဟံကျွန်သည် ဦးညွတ်ချ၍၊ ထာဝရဘုရားကို ကိုးကွယ်ပြီးမှ၊ ၅၃ ငွေဖလား၊ ရွှေဖလား၊ အဝတ်တန်ဆာများကို ထုတ်၍ ရေဗက္ကအားပေး၏။ သူ၏အမိ၊ မောင်အားလည်း၊ အဖိုးထိုက်သော လက်ဆောင်ကိုပေး၏။

၅၄ သူနှင့် သူ၏အဖေါ်အပေါင်းတို့သည်၊ စားသောက်၍ ညကိုလွန်စေပြီးမှ၊ နံနက်ယံ၌ ထလျက်၊ ​ကျွန်ုပ်သည် သခင်ထံသို့ ပြန်ပါရစေ ဟုဆိုလေသော်၊ ၅၅ မောင်နှင့်အမိက၊ မိန်းမကလေးသည်၊ ​ကျွန်ုပ်တို့ထံမှာ၊ ဆယ်ရက်လောက် နေပါစေဦး။ နောက်မှ၊ သူ့ကိုသွားစေပါမည်၊ ဟုဆိုကြ၏။ ၅၆ ထိုသူကလည်း၊ ​ကျွန်ုပ်ကို မဆီးတားပါနှင့်။ ထာဝရဘုရားသည်၊ ​ကျွန်ုပ်ရောက်လာသောအမှုကို ပြုစုတော်မူပြီ။ ​ကျွန်ုပ်သည် သခင်ထံသို့ သွားရသောအခွင့်ကို ပေးပါလော့ဟုဆိုလျှင်၊ ၅၇ သူတို့က၊ မိန်းကလေးကိုခေါ်၍၊ သူ့အလိုကို မေးပါဦးမည်ဆိုသည်နှင့်၊ ၅၈ ရေဗက္ကကိုခေါ်၍ သင်သည် ဤလူနှင့်အတူ ယခုလိုက်မည်လော၊ ဟုမေးသောအခါ၊ ​ကျွန်ုပ်လိုက်ပါမည် ဟုဆို၏။ ၅၉ သို့ဖြစ်၍၊ မိမိနှမရေဗက္ကနှင့် သူ၏အထိန်းကို၎င်း၊ အာဗြဟံ​ကျွန်နှင့် သူ၏လူတို့ကို၎င်း၊ လွှတ်လိုက်ကြ၏။ ၆၀ ရေဗက္ကကိုလည်း၊ သင်သည် ကျွန်ုပ်တို့၏နှမဖြစ် ၏။ အသောင်းအသိန်းတို့၏ အမိဖြစ်ပါစေသော်။ သင်၏အမျိုးအနွယ်သည် ရန်သူတို့၏တံခါးများကို အစိုးရပါစေသော် ၊ ဟုကောင်းကြီးပေးကြ၏။ ၆၁ ရေဗက္ကနှင့် သူ၏မိန်းမငယ်တို့သည်ထ၍၊ ကုလားအုပ်ကိုစီးလျက်၊ ထိုယောက်ျားနှင့် အတူလိုက်ကြ၏။ ထိုသို့ အာဗြဟံ​ကျွန်သည် ရေဗက္ကကို ဆောင်ယူသွားလေ၏။

၆၂ ထိုအခါ တောင်ပြည်အတွင်း၌ နေသော ဣဇာက်သည်၊ ဗေရလဟဲရောလမ်းဖြင့် ရောက်လာသည်ဖြစ်၍၊ ၆၃ ညဦးအချိန်၌ ဆင်ခြင်လိုသောငှါ၊ တောအရပ်သို့ထွက်သွား၍၊ မြော်ကြည့်လျှင်၊ ကုလားအုပ်များလာသည်ကို မြင်လေ၏။ ၆၄ ရေဗက္ကသည်လည်း၊ မြော်ကြည့်၍ ဣဇာက်ကိုမြင်သောအခါ ကုလားအုပ်ပေါ်က ဆင်းပြီးလျှင်၊ ၆၅ ​ကျွန်ုပ်တို့ကို ကြိုဆိုခြင်းငှါ၊ တော၌လာသော ထိုသူကား၊ အဘယ်သူနည်း၊ ဟု​ကျွန်ကိုမေးလေသော်၊ ​ကျွန်က၊ ထိုသူသည် ကျွန်ုပ်သခင်ဖြစ်ပါ၏ ဟုပြောဆိုသောစကားကို ကြားလျှင်၊ ရေဗက္ကသည် မျက်နှာဖုံးကို ယူ၍ဖုံးလေ၏။ ၆၆ ​ကျွန်သည်လည်း၊ မိမိပြုလေသမျှတို့ကို ဣဇာက်အား ကြားပြောပြီးမှ၊ ၆၇ ဣဇာက်သည် မိမိအမိစာရာ၏တဲသို့ ရေဗက္ကကိုဆောင်ယူ၍ စုံဘက်လေ၏။ ရေဗက္ကကို ချစ်နှစ်မြို့သဖြင့်၊ အမိသေသောအမှု၌ သက်သာခြင်းသို့ရောက်လေ၏။

၇ (a) မြန်မာကျမ်းစာအုပ်၌ ဗျာဒိတ်တော် ဟုရေးထားသည်။