၁ ထာဝရဘုရားသည်လည်း အာဗြံကိုခေါ်တော်မူ၍၊ သင်၏ပြည်နှင့်တကွ အမျိုးသားချင်း၊ ပေါက်ဖော်များထဲက ထွက်ပြီးလျှင်၊ ငါပြလတံ့သော ပြည်သို့သွားလော့။ ၂ ငါသည်သင့်ကို လူမျိုးကြီးဖြစ်စေမည်။ ငါကောင်းကြီးပေး၍ သင်၏နာမကို ကြီးမြတ်စေမည်။ သင်သည် ကောင်းကြီးခံရသောသူ ဖြစ်လိမ့်မည်။ ၃ သင့်ကို ကောင်းကြီးပေးသောသူကို ငါကောင်းကြီးပေးမည်။ သင့်ကို ကျိန်ဆဲသောသူကို ငါကျိန်ဆဲမည်။ သင်အားဖြင့်လည်း လူမျိုးအပေါင်းတို့သည် ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ [A]ကို ခံရကြလိမ့်မည်၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ၄ ထိုသို့ ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်အတိုင်း၊ အာဗြံထွက်သွား၍ လောတလည်း လိုက်လေ၏။ အာဗြံသည် ခါရန်မြို့မှ ထွက်သွားသောအခါ၊ အသက်ခုနစ်ဆယ်ငါးနှစ်ရှိ၏။ ၅ အာဗြံသည် မယားစာရဲ၊ အစ်ကိုသားလောတနှင့် ဥစ္စာရတတ်သမျှကို၎င်း၊ ခါရန်မြို့၌ ရသောလူတို့ကို၎င်း၊ ယူပြီးလျှင် ခါနာန်ပြည်သို့ ရောက်ခြင်းငှါ ထွက်သွား၍၊ ထိုပြည်သို့ ရောက်ကြ၏။

အာဗြံဘုရားသခင် ကတိပေးသောခါနာန်ပြည်သို့ရောက်

CROSS REFERENCES

ကမ္ဘာ ၁၂းရ

ကမ္ဘာ ၁၈း၁

ကမ္ဘာ ၁၂းရ
၇ ထာဝရဘုရားသည် အာဗြံအားထင်ရှား၍၊ ဤပြည်ကို သင်၏ အမျိုးအနွယ်အား ငါပေးမည်၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ထိုသို့ ထင်ရှားတော်မူသော ထာဝရဘုရားဖို့၊ ထိုအရပ်၌၊ ယဇ်ပလ္လင်ကို တည်လေ၏။

ကမ္ဘာ ၁၈း၁
၁ ထာဝရဘုရားသည် မံရေသပိတ်တောနားမှာ၊ အာဗြဟံအား ထင်ရှားတော်မူသည် အကြောင်းအရာဟူမူကား၊ နေပူသောအချိန်တွင်၊ အာဗြဟံသည် တဲတံခါးဝ၌ ထိုင်လျက်၊

၆ အာဗြံသည် ထိုပြည်ကို လျှောက်သွား၍ ရှိခင်အရပ်၊ မောရေသပိတ်ပင်သို့ ရောက်လေ၏။ ထိုအခါ၊ ခါနာန်အမျိုးသားတို့သည် ထိုပြည်၌ ရှိကြ၏။ ၇ ထာဝရဘုရားသည် အာဗြံအားထင်ရှား၍၊ [B] ဤပြည်ကို သင်၏ အမျိုးအနွယ်အား ငါပေးမည်၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ထိုသို့ ထင်ရှားတော်မူသော ထာဝရဘုရားဖို့၊ ထိုအရပ်၌၊ ယဇ်ပလ္လင်ကို တည်လေ၏။ ၈ ထိုအရပ်မှ သွားပြန်၍၊ ဗေသလမြို့အရှေ့၌ ရှိသောတောင်သို့ ပြောင်းသဖြင့်၊ ဗေသလမြို့အရှေ့၊ အာဣမြို့အနောက် စပ်ကြားမှာ တဲကိုဆောက်၍၊ ထာဝရဘုရားဖို့ ယဇ်ပလ္လင်ကိုတည်ပြီးလျှင်၊ ထာဝရဘုရား၏ နာမတော်ကို ပဌနာပြု၏။ ၉ အာဗြံသည် ခရီးသွားလျက်၊ ပြောင်းလျက်၊ တောင်မျက်နှာသို့ ရောက်လေ၏။

ခါနာန်ပြည်၌ အစာခေါင်းပါး၍ အာဗြံ အဲဂုတ္တုပြည်သွား

CROSS REFERENCES

ကမ္ဘာ ၁၂း၁၀
၁၀ ထိုနောက်၊ ခါနာန်ပြည်၌ အစားခေါင်းပါးခြင်းဖြစ်၏။ အလွန်အစာ ခေါင်းပါးသောကြောင့်၊ အာဗြံသည် အဲဂုတ္တုပြည်၌ တည်းခိုခြင်းငှါသွားလေ၏။

ကမ္ဘာ ၂၆း၁
၁ အာဗြဟံလက်ထက် ထိုပြည်၌ ဖြစ်ဘူးသော အစာခေါင်းပါးခြင်းမှတပါး၊ နောက်တဖန် အစာခေါင်းပါးခြင်း ရှိပြန်သည်ဖြစ်၍၊ ဣဇာက်သည် ဖိလိတ္တိမင်းကြီး အဘိမလက်နေရာ ဂေရာမြို့သို့ သွားလေ၏။

ကမ္ဘာ ၄၂း၅
၅ ထိုအခါ ခါနာန်ပြည်၌ အစာခေါင်းပါးသောကြောင့်၊ အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ရောက်လာသောသူတို့တွင်၊ ဣသရေလသားတို့သည် စပါးကို ဝယ်ခြင်းငှာ လာကြ၏။

ကမ္ဘာ ၄၃း၁
၁ ခါနာန်ပြည်၌ အလွန်အစာခေါင်းပါးသည်ဖြစ်၍၊

ကမ္ဘာ ၄၅း၆
၆ မြေပေါ်မှာ နှစ်နှစ်အစာခေါင်းပါးခဲ့ပြီ။ လယ်လုပ်ခြင်း၊ စပါးရိတ်ခြင်းကို မပြုရသောနှစ် ငါးနှစ်ရှိသေး၏။

ကမ္ဘာ ၄၇း၄
၄ ခါနာန်ပြည်၌ အလွန်အစာခေါင်းပါး၍ သိုးနွားကျက်စားရာ မရှိသောကြောင့်၊ ကိုယ်တော်ကျွန်တို့သည် ပြည်တော်၌ တည်းခိုခြင်းငှာ လာကြပါ၏။ သို့ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်ကျွန်တို့သည် ဂေါရှင်ပြည်၌ နေရမည်အကြောင်း အခွင့်ပေးတော်မူပါဟူ၍၎င်း၊ လျှောက်ကြ၏။

ရုသ ၁း၁
၁ တရားသူကြီး အုပ်စိုးသော ကာလ၊ တရံရောအခါ ဣသရေလ ပြည်၌ အစာအဟာရ ခေါင်းပါး၍၊ ယုဒပြည်ဗက်လင်မြို့ %fo(a) သားတယောက်သည် မယားနှင့် သားနှစ်ယောက်ပါလျက် မောဘပြည်၌ တည်းခိုခြင်းငှာ သွား၏။

၄ ဓမ္မ ၄း၃၈
၃၈ တဖန်ဧလိရှဲသည် ဂိလဂါလသို့သွား၍ ထိုပြည်၌ အစာခေါင်းပါး၏။ ပရောဖက် အမျိုးသားတို့သည် ဧလိရှဲရှေ့မှာ ထိုင်ကြစဉ်၊ ပရောဖက် အမျိုးသားတို့အဖို့ ကြီးသော အိုးကင်းကိုပြင်၍ ဟင်းချက်လော့၊ ဟုမိမိကျွန်အားဆို၏။

၄ ဓမ္မ ၆း၂၅
၂၅ ကြာမြင့်စွာ ဝိုင်းထားသောကြောင့်၊ ရှမာရိမြို့၌ အလွန်အစာခေါင်းပါး၍၊ မြည်းခေါင်းတစ်လုံးကို ငွေရှစ်ဆယ်နှင့်၎င်း၊ ပဲကြမ်းတစ်ပြည်ကို ငွေငါးကျပ်နှင့်၎င်း ရောင်းရ၏။ sကိုယ်သားကိုစားသော အမျိုးသမီး

၄ ဓမ္မ ၇း၄
၄ မြို့ထဲသို့ဝင်လျှင် အစာခေါင်းပါးသောကြောင့် သေရမည်။ ဤအရပ်၌ ထိုင်လျက်နေလျှင်လည်း သေရမည်။ သို့ဖြစ်၍ ရှုရိတပ်သို့ ဝင်စားကြကုန်အံ့။ သူတို့သည် အသက်ရှင်စေလျှင် ရှင်ရမည်။ သတ်လျှင် သေရမည်၊ ဟုတိုင်ပင်ပြီးလျှင်၊

၄ ဓမ္မ ၈း၁
၁ တဖန် ဧလိရှဲသည် အထက်က အသက်ရှင်စေသော သူငယ်၏အမိကို ခေါ်၍၊ သင်သည် အိမ်သူအိမ်သားနှင့်တကွ ထသွားလော့။ တည်းခို၍ နေနိုင်သောအရပ် တစုံတရပ်၌ တည်းခို၍နေလော့။ ထာဝရဘုရားသည် အစာခေါင်းပါးရာ ကာလကို မှာလိုက်တော်မူပြီ။တပြည်လုံး၌ ခုနစ်နှစ် ခေါင်းပါးလိမ့်မည်၊ ဟုသတိပေး၏။

နေဟမိ ၅း၃
၃ အချို့ကလည်း၊ ငါတို့သည် လယ်ယာ၊ ဥယျာဉ်၊ အိမ်တို့ကို ပေါင်ထားပြီ။ အစာခေါင်းပါးသော ကာလ၊ စပါးကို အဘယ်မှာ ရနိုင်ပါမည်နည်း၊ ဟုဆိုကြ၏။

ယောဘ ၅း၂၀
၂၀ အစာခေါင်းပါးသောအခါ သေဘေးမှ၎င်း၊ စစ်တိုက်သောအခါ ဓါးဘေးမှ၎င်း၊ သင့်ကို ရွေးနှုတ်တော်မူလိမ့်မည်။

ဆာလံ ၃၃း၁၉
၁၉ သေဘေးနှင့် ကင်းလွတ်မည် အကြောင်း အစာခေါင်းပါးသည့် ကာလ၌ အသက်ရှင်မည်အကြောင်း၊ သူတို့ကို ကြည့်ရှုလျက် ရှိတော်မူ၏။ s ထာ၀ရဘုရားကိုမျှော်လင့်

ဆာလံ ၃၇း၁၉
၁၉ သူတို့သည် ခဲယဉ်းသောကာလ၌ မျက်နှာမပျက်၊ အစာခေါင်းပါးသည် ကာလ၌ ဝစွာစားရကြ၏၊

ဟေရှာယ ၅၁း၁၉
၁၉ အစာခေါင်းပါး၍ လူဆိတ်ညံခြင်းဘေး၊ ဓါးဖြင့် ဖျက်ဆီးခြင်း ဘေးတည်းဟူသော ဘေးနှစ်ပါးတို့သည် သင့်၏အပေါ်မှာ ရောက်လာသည်ဖြစ်၍ သင့်အတွက် အဘယ်သူ ငိုကြွေးမြည်တမ်းသနည်း။ ငါသည် အဘယ်သို့ ချမ်းသာပေးနိုင်သနည်း။

ဟေရှာယ ၅၈း၁၁
၁၁ ထာဝရဘုရားသည် သင့်ကို အစဉ် ပဲ့ပြင်တော်မူမည်။ အစာ ခေါင်းပါးသည်ကာလ၌ ဝစွာကျွေး၍၊ သင်၏အရိုးတို့ကို ခိုင်ခံ့စေတော်မူမည်။ သင်သည် ရေလောင်းသော ဥယျာဉ်ကဲ့သို့၎င်း၊ ရေမပြတ်နိုင်သော စမ်းရေတွင်းကဲ့သို့၎င်း၊ ဖြစ်လိမ့်မည်။

ယေဇ ၃၆း၂၉
၂၉ သင်တို့ကို အညစ်အကြေးရှိသမျှတို့နှင့် ငါကင်းလွတ်စေမည်။ အစာခေါင်းပါးခြင်းဘေးကို ပယ်ရှားခြင်းငှါ၊ ဆန်စပါးကို မှာလိုက်၍ များပြားစေမည်။

အာမုတ် ၄း၆
၆ ငါသည်လည်း၊ သင်တို့မြို့ရွာ ရှိသမျှတို့၌ သွားတို့၏ စင်ကြယ်ခြင်းကို၎င်း၊ သင်တို့နေရာရှိသမျှတို့၌ အစာခေါင်းပါးခြင်းကို၎င်း ပေးသော်လည်း၊ သင်တို့သည် ငါ့ထံသို့ပြန်၍ မလာကြ၊ ဟုထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူ၏။

အာမုတ် ၈း၁၁
၁၁ အရှင် ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူသည်ကား၊ မွတ်သိပ်ခြင်းဘေးကို တပြည်လုံး၌ ငါဖြစ်စေသော ကာလရောက်လိမ့်မည်။ အစာ ခေါင်းပါး၍ မွတ်သိပ်ခြင်း ဘေးမဟုတ်၊ ရေငတ်ခြင်းဘေးလည်း မဟုတ်၊ ထာဝရဘုရား၏ အမိန့်တော်ကို မကြားရသော မွတ်သိပ်ခြင်းဘေး ဖြစ်လိမ့်မည်။

မဿဲ ၂၄း၇
၇ လူတမျိုးနှင့် တမျိုး၊ တနိုင်ငံနှင့် တနိုင်ငံ၊ ရန်ဘက်ပြု ကြလိမ့်မည်။ အရပ်ရပ်တို့၌ အစာခေါင်းပါးခြင်း၊ ကာလနာ များပြားခြင်း၊ မြေကြီး လှုပ်ခြင်းတို့သည် ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။

မာကု ၁၃း၈
၈ လူတမျိုးနှင့်တမျိုး၊ တနိုင်ငံနှင့်တနိုင်ငံ ရန်ဘက်ပြုကြလိမ့်မည်။ အရပ်ရပ်တို့၌ မြေကြီးလှုပ်ခြင်း ဖြစ်လိမ့်မည်။ အစာခေါင်းပါးခြင်းနှင့် မငြိမ်မသက်ခြင်း တို့သည်လည်း ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ထိုအမှုအရာတို့သည်၊ ဒုက္ခဆင်းရဲခြင်း၏ အစအဦးဖြစ်သတည်း။ sလွှတ်ရုံးသို့အပ်နှံကြလိမ့်မည်

လု ၁၅း၁၄
၁၄ ရှိသမျှကုန်သောအခါ၊ ထိုပြည်၌ ကြီးစွာသော အစာခေါင်းပါးခြင်း ဖြစ်၍၊ သူသည် အလွန်ဆင်းရဲခြင်းသို့ ရောက်၏။

လု ၂၁း၁၁
၁၁ အရပ်ရပ်တို့၌ ကြီးစွာသော မြေလှုပ်ခြင်း၊ အစာခေါင်းပါးခြင်း၊ ကာလနာများပြားခြင်း တို့သည် ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ မိုးကောင်းကင်၌လည်း ကြောက်မက်ဘွယ်သောအရာနှင့် ကြီးစွာသော ပုပ္ပနိမိတ်တို့သည် ပေါ်ထွန်းကြလိမ့်မည်။ sခရစ်တော်နာမကြောင့် ညှဉ်းဆဲခြင်း

တမန် ၇း၁၁
၁၁ ခါနာန်ပြည်နှင့် အဲဂုတ္တု(Canaan and Egypt)ပြည် တရှောက်လုံး၌ အစာခေါင်းပါးခြင်း၊ ကြီးစွာသော ဆင်းရဲခြင်းရှိ၍ ငါတို့အဘများ၌ စားစရာကုန်သောအခါ၊ အဲဂုတ္တုပြည်မှာ ဆန်စပါးရှိသည်၊ ဟုယာကုပ်သည်ကြားလျှင်၊

၁၀ ထိုနောက်၊ ခါနာန်ပြည်၌ အစားခေါင်းပါးခြင်းဖြစ်၏။ [C]အလွန်အစာ ခေါင်းပါးသောကြောင့်၊ အာဗြံသည် အဲဂုတ္တုပြည်၌ တည်းခိုခြင်းငှါသွားလေ၏။ ၁၁ အဲဂုတ္တုပြည်နှင့် နီးသောအခါ၊ မိမိမယားစာရဲကို၊ သင်သည် အဆင်းလှသော မိန်းမဖြစ်သည်ကို ငါသိ၏။ ၁၂ အဲဂုတ္တုလူတို့သည် သင့်ကိုမြင်သောအခါ၊ ဤမိန်းမသည် သူ၏မယားဖြစ်၏ ဟုဆိုလျက်၊ ငါ့ကိုသတ်၍ သင့်ကို အသက်ချမ်းသာ ပေးလိမ့်မည်။၁၃ သို့ဖြစ်၍ သင်သည် ငါ့နှမဖြစ်ကြောင်းကို ပြောပါလော့။ သို့ပြောလျှင် သင့်အတွက် ငါကောင်းစားလိမ့်မည်။ သင်၏ ကျေးဇူးအားဖြင့်၊ ငါအသက်ချမ်းသာ ရလိမ့်မည် ဟုဆို၏။

ဖါရောဘုရင်က စာရဲကိုယူသော်လည်း ပြန်လွှတ်လိုက်

၁၄ အာဗြံသည် အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ရောက်သောအခါ၊ သူ၏မယားသည် အလွန်အဆင်းလှသည်ကို အဲဂုတ္တုလူတို့သည် မြင်ကြ၏။ ၁၅ ဖါရောဘုရင်၏ မှူးတော်မတ်တော်တို့လည်းမြင်၍၊ ရှေ့တော်၌ ချီးမွမ်းပြီးလျှင်၊ နန်းတော်သို့သွင်းရကြ၏။ ၁၆ ဖါရောဘုရင်သည် ထိုမိန်းမအတွက်အာဗြံ၌ ကျေးဇူးပြုသဖြင့်၊ သူသည်သိုး၊ နွား၊ မြည်းထီး၊ မြည်းမ၊ ကျွန်ယောကျ်ား၊ ကျွန်မိန်းမ၊ ကုလားအုပ်များနှင့် ကြွယ်ဝ၏။ ၁၇ ထာဝရဘုရားသည်၊ အာဗြံ၏ မယားစာရဲအတွက်ကြောင့်၊ ဖါရောဘုရင်မှစ၍ နန်းတော်သားတို့ကို ကြီးသောဘေးဒဏ်ဖြင့် ဆုံးမတော်မူ၏။ ၁၈ ဖါရောဘုရင်သည်လည်း အာဗြံကိုခေါ်၍၊ သင်သည်ငါ၌ ပြုသောအမှုကား အဘယ်သို့နည်း။ သူသည် သင်၏မယား ဖြစ်ကြောင်းကို၊ ငါအားအဘယ်ကြောင့် မပြောသနည်း။ ၁၉ ငါသည်သူ့ကို သိမ်းပိုက်စေခြင်းငှါ၊ သူသည်ငါ့နှမဖြစ်သည်၊ ဟုအဘယ်ကြောင့်ဆိုသနည်း။ သင်၏မယားကို ယခုယူ၍သွားလော့၊ ဟုအမိန့်ရှိ၏။ ၂၀ ထိုသို့ အာဗြံအမှုကို စီရင်၍၊ မိမိလူတို့အား မှာထားသဖြင့်၊ သူတို့သည်အာဗြံ၌ ရှိသမျှသောဥစ္စာနှင့်တကွ၊ ဇနီးမောင်နှံတို့ကို လွှတ်လိုက်ကြ၏။