၁၃ ရှမွေလသည်လည်း ဆီဘူးကိုယူ၍ သူ၏အစ်ကိုစုထဲမှာ သူ့ကိုဘိသိက်ပေးလေ၏။ ထိုနေ့မှစ၍ ထာဝရဘုရား၏ ဝိညာဉ်တော်သည် ဒါဝိဒ်အပေါ်မှာ သက်ရောက်လေ၏။ ရှမွေလသည် ထ၍ ရာမမြို့သို့ သွား၏။
sရှောလုကို ဝိညာဉ်ဆိုးက နှောင့်ယှက်တတ်
၁ ထိုနောက်ဒါဝိဒ်က အကျွန်ုပ်သည် ယုဒမြို့ တစ်စုံတစ်မြို့သို့ သွားရပါမည်လောဟု ထာဝရဘုရား ထံတော်၌ မေးလျှောက်လျှင် ထာဝရဘုရားက သွားလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ဒါဝိဒ်ကလည်း အဘယ်မြို့သို့ သွားရပါမည်နည်းဟု မေးလျှောက်သော် ဟေဗြုန်မြို့သို့ သွားလော့ဟု မိန့်တော်မူသည့်အတိုင်း၊
၁ ထိုအခါ ဣသရေလ အမျိုးအနွယ် အပေါင်းတို့သည် ဒါဝိဒ်ရှိရာ ဟေဗြုန်မြို့သို့လာ၍၊ ကျွန်တော်တို့သည် ကိုယ်တော်အရိုး၊ ကိုယ်တော်အသား ဖြစ်ကြပါ၏။
၁၀ သို့ရာတွင် လျှို့ဝှက်သော သူတို့ကို ဣသရေလ အမျိုးအနွယ် ရှိသမျှသို့ အနှံ့အပြား စေလွတ်သဖြင့် သင်တို့သည် တံပိုးမှုတ်သံကို ကြားသောအခါ အဗရှလုံသည် ဟေဗြုန်မြို့၌ နန်းထိုင်တော်မူပြီဟု ပြောဆိုကြလော့ဟု မှာထားလေ၏။
၃၃ ရှင်ဘုရင်ကလည်း သင်တို့အရှင်၏ ကျွန်များကိုခေါ်၍ ငါ့သား ရှောလမုန်ကို ငါ၏ မြင်းလားတော်ပေါ်မှာ စီးစေလျက် ဂိဟုန်မြို့သို့ ဆောင်သွားကြလော့။
၁ ယေရုရှလင်မြို့နှင့်အနီး၊ သံလွင်တောင်ခြေရင်း၌ ၊ ဗက်ဖာဂေရွာနှင့် ဗေသနိရွာသို့ ရောက်ကြသောအခါ၊ တပည့်တော် နှစ်ယောက်တို့ကို စေလွှတ်တော်မူ၍၊
၂၉ သံလွင်အမည်ရှိသော တောင်ခြေရင်း၌ ဗက်ဖာဂေရွာနှင့် ဗေသနိရွာအနီးသို့ ရောက်တော်မူသောအခါ၊ တပည့်တော် နှစ်ယောက်တို့ကို စေလွှတ်၍၊
၉ ရှေ့နောက်လိုက်သွားသော အခြံအရံများတို့က၊ ဒါဝိဒ်၏ သားတော်အား ဟောရှဏ္ဏ ဖြစ်စေသတည်း။ ထာဝရဘုရား၏ အခွင့်နှင့် ကြွလာတော်မူသော သူသည် မင်္ဂလာရှိစေသတည်း။ ကောင်းကင် ဘဝဂ်ဝယ် ဟောရှဏ္ဏ (Yahweh is salvation) ဖြစ်စေသတည်း၊ ဟုကြွေးကြော်ကြ၏။
၁၅ ကိုယ်တော် ပြုတော်မူသော အံ့ဩဘွယ် အမှုတို့ကို၎င်း၊ သူငယ်တို့ကလည်း ဒါဝိဒ်၏ သားတော်အား ဟောရှဏ္ဏ ဖြစ်စေသတည်း၊ ဟုဗိမာန်တော်၌ ကြွေးကြော် ကြသည်ကို၎င်း၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်အကြီး၊ ကျမ်းပြုဆရာတို့သည် ကြားမြင်လျှင် အမျက်ထွက်ကြ၍၊
၉ ရှေ့နောက် လိုက်သွားသောသူတို့က၊ ဟောရှဏ္ဏ ဖြစ်စေသတည်း။ ထာဝရဘုရား၏ အခွင့်နှင့် ကြွလာ တော်မူသောသူသည်၊ မင်္ဂလာရှိစေသတည်း။
၂၆ ထာဝရဘုရား၏ အခွင့်နှင့် ကြွလာသောသူသည် မင်္ဂလာ ရှိစေသတည်း၊၊ ထာဝရဘုရား၏ အိမ်တော်ထဲက အကျွန်ုပ်တို့သည် ကိုယ်တော်ကို ကောင်းကြီးပေးကြပါ၏၊၊
၃၉ ငါဆိုသည်ကား၊ ထာဝရဘုရား၏ အခွင့်နှင့် ကြွလာသောသူသည်၊ မင်္ဂလာရှိစေသော၊ ဟုသင်တို့ မပြောမှီ တိုင်အောင်၊ ယခုမှစ၍ သင်တို့သည် ငါ့မျက်နှာကို မမြင်ရကြ၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။
%ln
၇ & ၈ %ft(a) မူရင်းဂရိတ်ကျမ်း၌ ῥαββί အင်္ဂလိပ်အသံထွက် rhabbi ကိုမြန်မာကျမ်းစာအုပ်၌ "အရှင်ဘုရား" ဟုဘာသာပြန်ထားသည်။ ထိုအရာသည် "ဆရာ" (သို့မဟုတ်) "သခင်" ဖြစ်သည်။
၁၀ %ft(b) မြန်မာကျမ်းစာအုပ်၌ "ဥပဇ္ဈာယ်ဆရာ"ဟုရေးထားသည်။
၉ ရှေ့နောက် လိုက်သွားသောသူတို့က၊ ဟောရှဏ္ဏ ဖြစ်စေသတည်း။ ထာဝရဘုရား၏ အခွင့်နှင့် ကြွလာ တော်မူသောသူသည်၊ မင်္ဂလာရှိစေသတည်း။
၃၅ သင်တို့နေသောအိမ်သည်၊ သင်တို့၌ လူဆိတ်ညံလျက် ကျန်ရစ်ရ၏။ ငါဆိုသည်ကား၊ ထာဝရဘုရား၏ အခွင့်နှင့် ကြွလာသောသူသည်၊ မင်္ဂလာရှိစေသော၊ ဟုသင်တို့မပြောမှီတိုင် အောင်၊ ယခုမှစ၍ သင်တို့သည် ငါ့မျက်နှာကို မမြင်ရကြ၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။
၃၈ ထာဝရဘုရား ၏အခွင့်နှင့် ကြွလာတော်မူသော ရှင်ဘုရင်သည်၊ မင်္ဂလာရှိစေသတည်း။ ကောင်းကင်ဘုံ၌ ငြိမ်သက်ခြင်းဖြစ်စေသတည်း။ ကောင်း ကင်ဘဝဂ်ဝယ် ဘုန်းကြီးပါစေသတည်း၊ ဟုကြွေးကြော်ကြ၏။
၇ ငါ၏ သန့်ရှင်းသော တောင်သို့ ငါဆောင်ခဲ့၍ ငါ၏ပဌနာအိမ်၌ ဝမ်းမြောက်စေမည်။ သူတို့မီးရှို့ရာယဇ်နှင့် ယဇ်အမျိုးမျိုးတို့ကို ငါယဇ်ပလ္လင်ပေါ်မှာ လက်ခံမည်။ ငါ့အိမ်ကို လူအမျိုးမျိုး ဆုတောင်းရာအိမ်၊ ဟုခေါ်ဝေါ်လတံ့။
၁၇ ငါ့အိမ်ကို လူအမျိုးမျိုးဆုတောင်း ရာအိမ်ဟူ၍၊ ခေါ်ဝေါ်ကြလတံ့၊ ၊ ဟုကျမ်းစာ၌ လာသည်မဟုတ်လော။ သို့သော်လည်း သင်တို့သည်၊ ထိုအိမ်ကို ဓါးပြတွင်း ဖြစ်စေကြပြီတကား ဟူ၍၊ ဆုံးမဩဝါဒ ပေးတော်မူ၏။
၄၆ ငါ့အိမ်သည်ဆု တောင်းရာအိမ်ဖြစ်၏၊ ဟုကျမ်းစာ၌ လာသော်လည်း၊ သင်တို့သည် ထိုအိမ်ကို ဓါးပြတွင်းဖြစ်စေကြပြီတကား၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။
၁ ထာဝရဘုရား ပြတော်မူသော ရူပါရုံဟူမူကား၊ ဗာဗုလုန်ရှင်ဘုရင် နေဗုခဒ်နေဇာသည် ယုဒရှင်ဘုရင် ယောယကိမ်သား ယေခေါနိမင်းအစရှိသော ယုဒမှူးမတ်များ၊ လက်သမားများ၊ ပန်းပဲသမားများတို့ကို ယေရုရှလင်မြို့မှ ဗာဗုလုန်မြို့သို့ သိမ်းသွားသောနောက်၊ ထာဝရဘုရား၏ ဗိမာန်တော်ရှေ့၌ ထားသော သင်္ဘောသဖန်းသီး တောင်းနှစ်လုံးသည် ထင်ရှားလေ၏။
၁၃ သူတို့ကို ငါရှင်းရှင်း ဖျက်ဆီးမည်။ စပျစ်နွယ်ပင်၌ စပျစ်သီးမရှိရ။ သင်္ဘောသဖန်းပင်၌ သင်္ဘောသဖန်းသီးမရှိရ။ အရွက်လည်း ညှိုးနွမ်းရမည်အကြောင်း၊ လွှမ်းမိုးသော သူတို့ကို ငါစေလွှတ်မည်ဟု ထာဝရဘုရား မိန့်တော်မူ၏။
sချမ်းသာကို မြော်လင့်သော်လည်း ဘေးသက်သက်
၁၀ တော၌ စပျစ်သီးကဲ့သို့ဣသရေလအမျိုးကိုငါတွေ့၏။ သီးစသောသင်္ဘောသဖန်းပင်၌ အဦးဆုံးမှည့်သောသင်္ဘောသဖန်းသီးကဲ့သို့သင်တို့ဘိုးဘေးများကိုငါမြင်၏။ သူတို့သည်ကိုယ်အလိုအလျောက်ဗာလပေဂုရဘုရားထံသို့သွား၍၊ ထိုရှက်ဘွယ်သောအရာ အဘို့ကိုယ်ကိုအပ်နှံသဖြင့်တပ်မက်သည်အတိုင်းစက်ဆုပ်ရွံရှာဘွယ်သောအမှုတို့ကိုပြုကြ၏။
၄ လူအပေါင်းတို့သည် ကိုယ်ပိုင်သော စပျစ်ပင်၊ ကိုယ်ပိုင်သော သင်္ဘောသဖန်းပင် အောက်မှာ ထိုင်ကြလိမ့်မည်။ ကြောက်စေသောသူ တယောက်မျှမရှိရ။ ကောင်းကင် ဗိုလ်ခြေ အရှင်ထာဝရ ဘုရား၏ နှုတ်တော်ထွက် အမိန့်တော်ရှိ၏။
၁၀ သစ်ပင်အမြစ်နားမှာ ပုဆိန်ထားလျက် ရှိသည်ဖြစ်၍၊ ကောင်းသော အသီးမသီးသော အပင်ရှိသမျှတို့ကို ခုတ်လှဲ၍ မီးထဲသို့ချလိုက်ရ၏။
၁၂ နက်ဖြန်နေ့၌ ဗေသနိရွာမှ ပြန်ကြစဉ်တွင် ဆာမွတ်တော်မူ၏။
၂၀ နံနက်အချိန်တွင် လမ်း၌ သွားကြစဉ်၊ သင်္ဘောသဖန်းပင်သည် အမြစ်မှစ၍ ခြောက်သွေ့လျက် ရှိသည်ကိုမြင်ကြ၏။
၆ တဖန် ဥပမာကို မိန့်တော်မူသည်ကား၊ လူတယောက်သည် ဥယျာဉ်၌ စိုက်သော သင်္ဘောသဖန်းပင် တပင်ရှိ၏။ ထိုအပင်သို့လာ၍ အသီးကို ရှာသော်လည်းမတွေ့။
၂၂ တိုက်ကိုတည်လုပ်သော သူများ ပယ်ထားသော ကျောက်သည် နောက်တဖန် တိုက်ထောင့်အထွဋ်ဖျားသို့ ရောက်ပြန်၏။
၁၀ တိုက်ကိုတည်လုပ်သော သူများပယ်ထားသော ကျောက်သည်၊ နောက်တဖန် တိုက်ထောင့်အထွဋ်ဖျားသို့ ရောက်ပြန်၏။ ထိုအမှုသည် ထာဝရဘုရား ပြုတော်မူသော အမှုဖြစ်၏။
၁၇ ကိုယ်တော်သည် ထိုသူတို့ကို ကြည့်ရှု၍၊ တိုက်ကိုတည်လုပ်သောသူများ ပယ်ထားသောကျောက်သည်၊ နောက်တဖန် တိုက်ထောင့်အထွဋ်ဖျားသို့ ရောက်ပြန်၏၊ ဟူသောကျမ်းစာချက်သည် အဘယ်သို့ဆိုလိုသနည်း။
၁၁ ထိုသခင်ကား၊ သင်တို့သည် တိုက်ကို တည်လုပ်သောအခါ ပယ်ထား၍၊ နောက်တဖန် တိုက်ထောင့် အထွဋ်ဖျားသို့ ရောက်ပြန်သော၊ ကျောက်ဖြစ်တော်မူ၏။ ထိုသခင်မှတပါး အဘယ်သူမျှ ကယ်တင်ခြင်းအမှုကို မတတ်နိုင်။
၂၀ အဘယ်သို့ နည်းဟူမူကား၊ တမန်တော်မှစ၍ ပရောဖက်များ တည်းဟူသော၊ တိုက်မြစ်အပေါ်၌ သင်တို့သည်၊ ထပ်ဆင့်၍ တည်ဆောက်လျက် ရှိကြ၏။
၇ သို့ဖြစ်၍ ယုံကြည်ခြင်းရှိသော သင်တို့၌ကား ဘုန်းအသရေရှိ၏။ နားမထောင်သော သူတို့၌ကား၊ တိုက်ကိုတည်လုပ်သောသူများ ပယ်ထားသော ကျောက်သည်၊ နောက်တဖန် တိုက်ထောင် အထွဋ်အဖျားသို့ ရောက်ပြန်၏။