၁ ဣသရေလသည်အသီးများစွာသီးသောစပျစ်နွယ်ပင်ဖြစ်၏။ [A]ကိုယ်အလိုအလျောက်သီးတတ်၏။ အသီးတိုးပွားသည် အတိုင်းအမျိုးသားတို့သည်ယဇ်ပလ္လင်တို့ကိုများပြားစေကြ၏။ သူတို့ပြည်ကောင်းသည်အတိုင်းကောင်းသောရုပ်တုဆင်းတုတို့ကို လုပ်ကြသည်တကား။ ၂ သူတို့၌ စိတ်နှစ်ခွရှိ၏။ ချက်ခြင်းအပြစ်ဒဏ်ကိုခံရကြမည်။ သူတို့ယဇ်ပလ္လင်တို့ကိုကိုယ်တော်တိုင် ဖြိုချ၍၊ ရုပ်တုဆင်းတုတို့ကိုလည်းဖျက်ဆီးတော်မူမည်။ ၃ ငါတို့သည်ထာဝရဘုရားကိုမကြောက်ရွံ့သောကြောင့်ရှင်ဘုရင်မရှိ။ [B] ရှင်ဘုရင်ရှိသော်လည်း၊ ငါတို့အဘို့အဘယ်သို့ပြုနိုင်မည်နည်းဟုချက်ခြင်းဆိုရကြမည်။ ၄ သူတို့ကျိန်ဆိုသောစကားသည် စကားသက်သက်ဖြစ်၍၊ မိဿဟာယဖွဲ့သောအခါမုသာစကားကိုသာပြောတတ်ကြ၏။ တရားစီရင်ခြင်းအမှုသည်လယ်ကန်ဆည်ရိုးပေါ်မှာဘင်းခါးပင်ကဲ့သို့ပေါက်ရလိမ့်မည်။ ၅ ရှမာရိမြို့သားတို့သည်ဗေသဝင်နွားသငယ်ကဲ့သို့ကြောက်ကြလိမ့်မည်။ ထိုနွားသငယ်၏ဘုန်းအတွက်သူ၏တကာတို့သည်ငိုကျွေးမည်တမ်း၍၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်တို့သည်တုန်လှုပ်ကြလိမ့်မည်။ အကြောင်းမူကား၊ ရန်သူတို့သည်ထိုဘုန်းကိုလုယူ၍၊ ၆ နွားသငယ်နှင့်အတူအာရှုရိပြည်သို့ယူသွားပြီးလျှင်၊ ရှင်ဘုရင်ယာရက်အားဆက်ရကြလိမ့်မည်။ ဧဖရိမ်သည်အသရေပျက်၍ဣသရေလသည်မိမိအကြံအစည်အားဖြင့်ရှက်ကြောက်ရလိမ့်မည်။ ၇ ရှမာရိသည်ပျက်ရ၏။ ရှမာရိရှင်ဘုရင်သည်ရေမြှုပ်သက်သက်ဖြစ်၏။ ၈ ဣသရေလပြစ်မှားရာအာဝင်မြို့ကုန်းတို့သည်ပြိုကျ၍၊ ဆူးပင် အမျိုးမျိုးတို့သည်သူတို့ယဇ်ပလ္လင်များကိုလွှမ်းမိုးကြလိမ့်မည်။ မြို့သားတို့ကလည်း၊ အိုတောင်များတို့၊ ငါတို့ကိုဖုံးအုပ်ကြပါ။ အိုကုန်းများတို့၊ ငါတို့အပေါ်၌ ကျကြပါဟုခေါ်ကြလိမ့်မည်။

၉ ဂိဗာမြို့လက်ထက်၌ အပြစ်ကြီးသည်ထက်ဣသရေလသည်အပြစ်သာ၍ကြီး၏။ ထိုမြို့၌ ရပ်နေကြ၏။ ဂိဗာမြို့၌ အဓမ္မလူတို့ကိုစစ်တိုက်သောအခါမရှုံးကြ။ ၁၀ ငါသည်ကိုယ်အလိုအလျောက်သူတို့ကိုဆုံးမမည်။ သူတို့အပြစ်နှစ်ပါးကြောင့်ချည်ထားလျက်ရှိသောအခါ၊ သူတို့တဘက်၌ လူများစည်းဝေးရကြလိမ့်မည်။ ၁၁ ဧဖရိမ်သည်ယဉ်၍စပါးကိုနင်းချင်သောနွားမဖြစ်သော်လည်း၊ ငါသည်ထမ်းပိုးကိုထမ်းစေသဖြင့်၊ ဧဖရိမ်သည်ကခြင်းကိုခံ၍၊ ယုဒသည်ထွန်လျက်၊ ယာကုပ်သည်လည်းမြေစိုင်ကိုခွဲလျက်ရှိရလိမ့်မည်။ ၁၂ ကိုယ်အဘို့ဖြောင့်မတ်ခြင်းမျိုးစေ့ကိုကြဲ၍၊ ကရုဏာတော်အသီးအနှံကိုရိတ်ကြလော့။ မလုပ်သေးသောလယ်ကိုထွန်ကြလော့။ ထာဝရဘုရားသည်ကြွလာ၍၊ သင်တို့အပေါ်သို့ဖြောင့်မတ်ခြင်းမိုးကိုရွာစေတော်မမူမည်တိုင်အောင်၊ ကိုယ်တော်ကိုရှာရသောအချိန်ရောက်လေပြီ။ ၁၃ သင်တို့သည်ဒုစရိုက်မျိုးစေ့ကိုကြဲလို၍လယ်ထွန်သောကြောင့်၊ အပြစ်စပါးကိုရိတ်ရကြ၏။ မုသာအသီးအနှံကိုစားရကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ကိုယ်ကြံစည်ပြုမူခြင်းကို၎င်း၊ ကိုယ်၌ များစွာသောသူရဲတို့ကို၎င်း၊ ကိုးစားတတ်၏။ ၁၄ ထိုကြောင့်၊ သင်၏လူတို့သည်ရုန်းရင်းခတ်ကြလိမ့်မည်။ ရှာလမန်မင်းသည်ဗေသာဗေလမြို့ကို စစ်တိုက်သောအခါဖျက်ဆီးသကဲ့သို့၊ သင်၏ရဲတိုက်ရှိသမျှတို့သည်ပျက်စီးရကြလိမ့်မည်။ အမိသည်သားတို့နှင့်အတူမြေပေါ်မှာ ဆောင့်ဖွပ်ခြင်းကိုခံရလိမ့်မည်။ ၁၅ ထိုသို့ဗေသလသည်သင်တို့ဒုစရိုက်အပြစ်များကြောင့်သင်တို့၌ ပြုလိမ့်မည်။ နံနက်အချိန်သည်လွန်တတ်သကဲ့သို့၊ ဣသရေလရှင်ဘုရင်သည်ရှင်းရှင်းကွယ်ပျောက်ရလိမ့်မည်။