ရှင်လုကာခရစ်ဝင်

အခန်းကြီး ၁၁

၁ တရံရောအခါ ကိုယ်တော်သည်၊ တစုံတခုသောအရပ်တွင် ဆုတောင်းတော်မူ၍ ပြီးလျှင်၊ တပည့်တော်တယောက်က၊ သခင်၊ ဆုတောင်းစေခြင်းငှါ ယောဟန်သည် မိမိတပည့်တို့အား နည်းပေးသကဲ့သို့၊ ​ကျွန်ုပ်တို့အား နည်းပေးတော်မူပါ၊ ဟုလျှောက်သော်၊ ၂ ကိုယ်တော်က၊ သင်တို့သည် ဆုတောင်းလျှင် မြွတ်ဆိုရမည်မှာ၊ ကောင်းကင်ဘုံ၌ ရှိတော်မူသောအ​ကျွန်ုပ်တို့အဘ၊ ကိုယ်တော်၏ နာမတော်အား ရိုသေလေးမြတ်ခြင်း ရှိပါစေသော်။ နိုင်ငံတော် တည်ထောင်ပါစေသော်။ ၃ အလိုတော်သည် ကောင်းကင်ဘုံ၌ ပြည့်စုံသကဲ့သို့ မြေကြီးပေါ်မှာ ပြည့်စုံပါစေသော်။ အသက်မွေးလောက်သော အစာကိုအ​ကျွန်ုပ်တို့အား နေ့ရက်အစဉ်အတိုင်း ပေးသနားတော်မူပါ။ ၄ အ​ကျွန်ုပ်တို့ကို ပြစ်မှားသောသူရှိသမျှတို့၏ အပြစ်ကိုအ​ကျွန်ုပ်တို့သည် လွှတ်သောကြောင့်၊ အ​ကျွန်ုပ်တို့၏ အပြစ်များကို လွှတ်တော်မူပါ။ အပြစ်သွေးဆောင်ရာသို့ မလိုက်မပါစေဘဲ၊ မကောင်းသော အမှုအရာမှလည်း ကယ်နှုတ်တော်မူပါ။ ဟုဆုတောင်းကြလော့၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။

၅ တဖန် မိန့်တော်မူသည်ကား၊ သင်တို့တွင် တစုံတယောက်သောသူ၌ အဆွေခင်ပွန်းရှိသည်ဖြစ်၍၊ သန်းခေါင်အချိန်တွင် ထိုအဆွေခင်ပွန်း၏ အိမ်သို့သွားပြီးလျှင်၊ အဆွေ၊ ၆ အ​ကျွန်ုပ်အဆွေခင်ပွန်း တယောက်သည် ခရီးမှလာ၍၊ အ​ကျွန်ုပ်ထံသို့ ရောက်ပါပြီ။ သူ့ကိုကျွေးစရာမရှိသောကြောင့် မုန့်သုံးလုံးချေးနှင့်ပါ၊ ဟုဆိုသော်၊ ၇ အိမ်ရှင်ကလည်း၊ ငါ့ကို မနှောင့်ရှက်နှင့်။ တံခါးပိတ်လျက်ရှိ၏။ ငါ့သားသမီးတို့သည် ငါနှင့်အိပ်လျက်ရှိကြ၏။ ငါထ၍ သင့်အားမပေးနိုင်။ ဟုအိမ်ထဲက ပြန်ပြောသည်အရာမှာ၊ ၈ ငါဆိုသည်ကား၊ အဆွေခင်ပွန်း ဖြစ်သည်ကို ထောက်၍မထ၊ မပေးသော်လည်း၊ အားမလျော့ဘဲ တောင်း၍နေသောကြောင့်၊ ထ၍ လိုချင်သမျှကို ပေးလိမ့်မည်။

၉ တဖန်ငါဆိုသည်ကား၊ တောင်းကြလော့။ တောင်းလျှင်ရမည်။ ရှာကြလော့။ ရှာလျှင်တွေ့မည်။ တံခါးကိုခေါက်ကြလော့၊ ခေါက်လျှင်ဖွင့်မည်။ ၁၀ တောင်းသောသူ မည်သည်ကားရ၏။ ရှာသောသူလည်း တွေ့၏။ ခေါက်သောသူအားလည်း တံခါးကိုဖွင့်၏။ ၁၁ သင်တို့တွင် အဘဖြစ်သောသူ၌ သားသည်မုန့်ကို တောင်းလျှင် အဘသည် ကျောက်ကိုပေးမည်လော။ ငါးကိုတောင်းလျှင်၊ ငါးအစား၌ မြွေကိုပေးမည်လော။ ၁၂ ဥကိုတောင်းလျှင် ကင်းမြီးကောက်ကို ပေးမည်လော။ ၁၃ သင်တို့သည် အဆိုးဖြစ်လျက်ပင်၊ [C] ကိုယ်သားတို့အား ကောင်းသောအရာကို ပေးတတ်လျှင်၊ ထိုမျှမက ကောင်းကင်ဘုံ၌ ရှိတော်မူသော သင်တို့အဘသည်၊ ဆုတောင်းသောသူတို့အား သန့်ရှင်းသော ဝိညာဉ်တော်ကို သာ၍ ပေးတော်မူမည် မဟုတ်လော၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။

၁၄ တရံရောအခါ စကားအသော နတ်ဆိုးကိုနှင် ထုတ်တော်မူ၍၊ နတ်ဆိုးထွက်သည် နောက်အသောသူသည် စကားပြော၏။ အစုအဝေးတို့သည်လည်း အံ့ဩကြ၏။ ၁၅ အချို့တို့က၊ ဤသူသည် နတ်ဆိုးမင်း ဗေလဇေဗုလကို အမှီပြု၍ နတ်ဆိုးတို့ကိုနှင် ထုတ်သည်၊ ဟုဆိုကြ၏။ ၁၆ အချို့တို့သည်လည်း စုံစမ်းနှောင့်ရှက်ခြင်းငှါ မိုးကောင်းကင်က ဖြစ်သော နိမိတ်လက္ခဏာကို တောင်းကြ၏။ ၁၇ ထိုသူတို့၏စိတ်ကို သိတော်မူသည်ဖြစ်၍၊ တိုင်းနိုင်ငံမည်သည်ကား၊ မိမိနှင့်မသင့်မတင့်ကွဲပြားလျှင် ပျက်စီးခြင်းသို့ ရောက်လိမ့်မည်။ အိမ်မည်သည်ကား၊ မိမိနှင့် မသင့်မတင့်ကွဲပြားလျှင် လဲလိမ့်မည်။ ၁၈ ငါသည် ဗေလဇေဗုလကို အမှီပြု၍ နတ်ဆိုးတို့ကို နှင်ထုတ်သည်၊ ဟုသင်တို့ဆိုသည်အတိုင်း၊ စာတန်သည် မိမိနှင့် မသင့်မတင့်ကွဲပြားလျှင် သူ၏နိုင်ငံသည် အဘယ်သို့တည်နိုင်မည်နည်း။ ၁၉ ငါသည် ဗေလဇေဗုလကို အမှီပြု၍ နတ်ဆိုးတို့ကိုနှင် ထုတ်သည်မှန်လျှင်၊ သင်တို့၏သား တို့သည် အဘယ်သူကို အမှီပြု၍ နှင်ထုတ်ကြသနည်း။ ထိုကြောင့် သူတို့သည် သင်တို့အား တရားစီရင်သောသူ ဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ၂၀ ငါသည် ဘုရားသခင်၏ လက်ညှိုးတော်အားဖြင့် နတ်ဆိုးတို့ကို နှင်ထုတ်သည်မှန်လျှင်၊ အကယ်စင်စစ် သင်တို့၌ ဘုရားသခင် ၏ နိုင်ငံတော်တည် ချိန်ရောက်လေပြီ။ ၂၁ သူရဲသည် လက်နက်စုံနှင့် မိမိအိမ်ဦး၌ စောင့်နေစဉ်အခါ၊ သူ၏ဥစ္စာသည် လုံခြုံစွာရှိ၏။ ၂၂ သူ့ထက် တတ်စွမ်းနိုင်သောသူသည် လာ၍သူ့ကိုအောင်ပြီးမှ၊ သူကိုးစားသော လက်နက်စုံကို သိမ်းယူ၍ ဥစ္စာပရိကံများကို ခွဲဝေလိမ့်မည်။ ၂၃ ငါ့ဘက်၌ မနေသောသူသည် ငါ့ရန်ဘက်ဖြစ်၏။ ငါနှင့်အတူ မစုမသိမ်းသောသူသည် ကြဲဖြန့်သောသူ ဖြစ်၏။

၂၄ ညစ်ညူးသောနတ်သည် လူထဲကထွက်လျှင်၊ ​ခြောက်ကပ်သော အရပ်တို့၌ လည်၍၊ ငြိမ်သက်ခြင်းကို ရှာတတ်၏။ မတွေ့လျှင်၊ ငါသည် ထွက်ခဲ့သော နေမြဲအိမ်သို့ ပြန်ရဦးမည်၊ ဟုဆို၍၊ ၂၅ ရောက်သောအခါ၊ ထိုအိမ်သည် သုတ်သင်ပြင်ဆင်လျက် ရှိသည်ကိုတွေ့သော်၊ ၂၆ မိမိထက်သာ၍ ညစ်ညူးသော နတ်ဆိုးခုနစ်ယောက်ကို ခေါပြီးလျှင်၊ ထိုလူထဲသို့ဝင်၍ နေကြ၏။ ထိုလူ၏နောက် ဖြစ်ဟန်သည် ရှေ့ဖြစ်ဟန် ထက်သာ၍ ဆိုးသည်၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။

၂၇ ထိုသို့မိန့်တော်မူစဉ်တွင် မိန်းမတယောက်သည် လူအစုအဝေးထဲကခေါ်၍၊ ကိုယ်တော်ကို လွယ်သောဝမ်းနှင့် စို့တော်မူသော သားမြတ်သည် မင်္ဂလာရှိပါ၏၊ ဟုလျှောက်လျှင်၊ ၂၈ ကိုယ်တော်က၊ ဘုရားသခင်၏ နှုတ်ကပတ်တရားတော်ကို နာ၍၊ ကျင့်စောင့်သောသူသည် မြတ်စွာသော မင်္ဂလာရှိသည်၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။

၂၉ လူအစုအဝေးတို့သည် ထူထပ်လျက် ရှိကြသောအခါ ကိုယ်တော်က၊ ဤလူမျိုးသည် ဆိုးညစ်သော အမျိုးဖြစ်၏။ နိမိတ်လက္ခဏာကို တောင်းသည်မှာ၊ ပရောဖက် ယောန၏ နိမိတ်လက္ခဏာမှ တပါး၊ အဘယ်လက္ခဏာကိုမျှ သူတို့အားမပြရာ။ ၃၀ ယောနသည် နိနေဝေမြို့သားတို့အား နိမိတ်လက္ခဏာဖြစ်သကဲ့သို့၊ လူသားသည် ဤလူမျိုးအား ဖြစ်လိမ့်မည်။ ၃၁ တရားဆုံး ဖြတ်တော်မူသောအခါ၊ တောင်ပြည်ကို အစိုးရသော မိဖုရားသည်၊ ဤလူမျိုးတဘက်၌ ထ၍ အရှုံးခံစေလတံ့။ အကြောင်းမူကား၊ ထိုမိဖုရားသည် ရှောလမုန်မင်းကြီး၏ ပညာစကားကို နားထောင်ခြင်းငှါ၊ မြေကြီးစွန်းမှလာ၏။ ဤအရပ်၌ ကား၊ ရှောလမုန်ထက်သာ၍ ကြီးမြတ်သောသူရှိ၏။ ၃၂ တရားဆုံး ဖြတ်တော်မူသောအခါ၊ နိနေဝေမြို့သားတို့သည် ဤလူမျိုးတဘက်၌ ထ၍၊ အရှုံးခံစေလတံ့။ အကြောင်းမူကား၊ ထိုသူတို့သည် ယောနဟောပြောသော စကားကြောင့်၊ နောင်တရကြ၏။ ၃၃ ဤအရပ်၌ ကားယောနထက်သာ၍ ကြီးမြတ်သောသူရှိ၏။

ဆီမီးထွန်း၍ ကွယ်ရာ၌ ဖုံးထားလေ့မရှိ။ တောင်းဇလားအောက်၌ လည်းထားလေ့မရှိ၊ ဝင်လာသောသူသည် အလင်းကိုရစေခြင်းငှါ၊ ဆီမီးခုံအပေါ်မှာ တင်ထားလေ့ရှိ၏။ ၃၄ ကိုယ်၏ ဆီမီးကားမျက်စိတည်း။ ထိုကြောင့် မျက်စိကြည်လင်သောအခါ၊ တကိုယ်လုံးလင်းလိမ့်မည်။ မျက်စိမြှေးရှက်သောအခါ၊ တကိုယ်လုံး မိုက်လိမ့်မည်။ ၃၅ ကိုယ်၌ ရှိသောအလင်းကို မှောင်မိုက်မဖြစ်စေခြင်းငှါ သတိပြုလော့။ ၃၆ အင်္ဂါတခုမျှ မမိုက်ဘဲ တကိုယ်လုံးလင်းလျှင်၊ ဆီမီး၏အရောင်နှင့် လင်းစေသကဲ့သို့ လုံးလုံး လင်းလျက်ရှိလိမ့်မည်၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။

၃၇ ထိုသို့မိန့်တော်မူစဉ်တွင်၊ ဖာရိရှဲတယောက်သည် အစာကို သုံးဆောင် တော်မူစေခြင်းငှါ၊ ကိုယ်တော်ကို ခေါ်ပင့်လျှင်၊ သူ၏ အိမ်သို့ကြွ၍ စားပွဲ၌ လျောင်းတော်မူ၏။ ၃၈ အစာကိုမစားမှီ ဆေးခြင်းကို ပြုတော်မမူသည်ကို ထိုဖာရိရှဲသည် မြင်လျှင် အံ့ဩလေ၏။ ၃၉ သခင်ဘုရားကလည်း၊ ဖာရိရှဲဖြစ်သော သင်တို့သည်ဖလား၊ လင်ပန်းကိုအပြင်၌ ဆေးကြောကြ၏။ အတွင်း၌ ကား လုယူခြင်း၊ ဆိုးညစ်ခြင်းနှင့် ပြည့်လျက်ရှိ၏။ ၄၀ လူမိုက်တို့၊ အပြင်ကို ဖန်ဆင်းသောသူသည်၊ အတွင်းကိုလည်း ဖန်ဆင်းတော်မူသည် မဟုတ်လော။ ၄၁ သာ၍ကောင်းသော နည်းမူကား၊ တတ်နိုင်သမျှအတိုင်း ဆင်းရဲသားတို့အား၊ စွန်ကြဲကြလော့။ သို့ပြုလျှ င်ခပ်သိမ်းသောအရာတို့သည်၊ သင်တို့အား သန့်ရှင်းကြလိမ့်မည်။

၄၂ ဖာရိရှဲတို့၊ သင်တို့သည် အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ပင်စိမ်းရွက်၊ လျူရွက်မျိုးမှစ၍ မြက်ပင်အမျိုးမျိုးကို ဆယ်ဘို့တဘို့ လှူကြသည်တွင်၊ တရားသဖြင့်စီရင်ခြင်း၊ ဘုရားသခင်ကို ချစ်ခြင်းအမှုကို ကားလှပ်၍ထားကြ၏။ အရင်ဆိုသော အရာတို့ကို မလှပ်မထား၊ နောက်ဆိုသောအရာတို့ကို ကျင့်ရမည်။ ၄၃ ဖာရိရှဲတို့၊ သင်တို့သည် အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ တရားစရပ်၌ မြင့်မြတ်သော နေရာထိုင်ရာကို၎င်း၊ စျေး၌ ရိုသေစွာ နှုတ်ဆက်ခြင်းကို၎င်း၊ နှစ်သက်ကြ၏။ ၄၄ သင်တို့သည် အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ မထင်ရှားသော သင်္ချိုင်းတွင်းနှင့် တူကြ၏။ ထိုတွင်းအပေါ်မှာ သွားလာသောသူတို့သည် သင်္ချိုင်းတွင်းရှိမှန်းကိုမျှ မသိကြ၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ၄၅ ကျမ်းတတ်တယောက်ကလည်း၊ ဆရာ၊(a) ထိုသို့ဆိုလျှင် အ​ကျွန်ုပ်တို့ကိုပင် ကဲ့ရဲ့အပြစ်တင်တော်မူ၏။ ဟုလျှောက်သော်၊ ၄၆ ကျမ်းတတ်တို့၊ သင်တို့သည် အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ထမ်းခဲသောဝန်ကို သူတပါးအပေါ်မှာ တင်တတ်၏။ ၄၇ ကိုယ်လက်ဖျားနှင့်မျှ မတို့ကြ။ သင်တို့သည် အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ပရောဖက်တို့၏ သင်္ချိုင်းများကို တည်လုပ်၍၊ သင်တို့၏ဘိုးဘေးများသည် သူတို့ကိုသတ်ကြ၏။ ၄၈ အကယ်စင်စစ် သင်တို့သည် ဘိုးဘေးတို့၏ အပြုအမှုကို လက်ခံကြ၏။ ဘိုးဘေးတို့သည် ပရောဖက်များကို သတ်ကြပြီ။ သင်တို့မူကား၊ သင်္ချိုင်းတို့ကို တည်လုပ်ကြ၏။ ၄၉ ထိုကြောင့်၊ ဘုရားသခင်၏ ဥာဏ်စီရင်တော်မူသည်ကား၊ ပရောဖက်၊ တမန်တော်တို့ကို သူတို့ရှိရာသို့ ငါစေလွှတ်မည်။ သူတို့သည် ထိုပရောဖက်၊ တမန်တော်အချို့တို့ကို ညှဉ်းဆဲကြလိမ့်မည်။ အချို့တို့ကို သတ်ကြလိမ့်မည်။ ၅၀ ထိုကြောင့်၊ အာဗေလအသွေးမှစ၍၊ ယဇ်ပလ္လင်နှင့် အိမ်တော်၏ အကြား၌ သတ်ခဲ့ပြီးသော ဇာခရိ၏အသွေးတိုင်အောင်၊ ကမ္ဘာဦးမှစ၍ သွန်းပြီးသော ပရောဖက်အပေါင်းတို့၏ အသွေးကြောင့်၊ ယခုဖြစ်သောလူတို့သည် စစ်ကြောခြင်းကိုခံရကြမည်။ ၅၁ ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ ယခုဖြစ်သောလူတို့သည်၊ ထိုစစ်ကြောခြင်းကို ခံရကြမည်။ ၅၂ ကျမ်းတတ်တို့၊ သင်တို့သည် အမင်္ဂလာရှိကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ပညာဖွင့်သောသော့ကို သိမ်းထားကြပြီ။ မိမိတို့လည်းမဝင်၊ ဝင်လိုသောသူတို့ကိုလည်း ဆီးတားကြသည်၊ ဟုမိန့်တော်မူ၏။ ၅၃ ထိုသို့ပရိသတ်တို့အား မိန့်တော်မူစဉ်တွင်၊ ကျမ်းပြုဆရာနှင့် ဖာရိရှဲတို့သည် ကိုယ်တော်၌ ၊ အပြစ်တင်ခွင့်ကို ရမည်အကြောင်း၊ ၅၄ ချောင်းမြောင်းလျက် စကားတော်ကို ဖမ်းခြင်းငှါ ရှာကြံလျက်၊ ကျပ်ကျပ်တိုက်တွန်း၍ အရာရာတို့၌ မေးစစ်ကြ၏။

၄၅ (a) မူရင်းဂရိတ်ကျမ်း၌ Διδάσκαλε အင်္ဂလိပ်အသံထွက် Didaskale ကိုမြန်မာကျမ်းစာအုပ်၌ "အရှင်ဘုရား" ဟုဘာသာပြန်ထားသည်။ ထိုအရာသည် "ဆရာ" ဖြစ်သည်။