ယေရမိ အနာဂတ္တိ

အခန်းကြီး ၄၉

၁ အမ္မုန်အမျိုးသားတို့ကိုရည်မှတ်၍ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ ဣသရေလ၌ သားမရှိသလော။ အမွေခံမရှိသ လော။ မိလကုံဘုရားသည်ဂဒ်ပြည်ကိုအဘယ့်ကြောင့်သိမ်းယူသနည်း။ သူ့တပည့်တို့သည်ဂဒ်မြို့၌ အဘယ့်ကြောင့်နေကြသနည်း။ ၂ ထို့ကြောင့်၊ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ အမ္မုန်အမျိုးသားတို့နေရာရဗ္ဗာမြို့၌ စစ်တိုက်ခြင်းအသံကိုငါကြားစေသောအချိန်ရောက်လိမ့်မည်။ ထိုမြို့သည်ပျက်စီးရာပုံဖြစ်၍၊ သူ၏သမီးတို့သည်လည်းမီးရှို့ခြင်းကိုခံရလိမ့်မည်။ ထိုအခါဣသရေလအမျိုး၏နေရာကို၊ သိမ်းယူသောသူတို့သည်ဣသရေလသည်တဖန်သိမ်းယူရလိမ့်မည်ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။

၃ ဟေရှဘုန်မြို့၊ ညည်းတွားမြည်တမ်းလော့။ အာဣမြို့ပျက်စီးပြီ။ အိုရဗာမြို့သမီးတို့၊ ငိုကြွေးကြလော့။ လျှော်တေအဝတ်ကိုဝတ်လျက်မြည်တမ်းလျက်၊ ခြံနားမှာတောင်မြောက်ပြေးကြလော့။ အကြောင်းမူကား၊ မိလကုံဘုရားသည်သူ၏ ယဇ်ပုရောဟိတ်၊ သူ၏မင်းများနှင့်တကွ၊ သိမ်းသွားခြင်းကိုခံရ၏။ ၄ ငါ့ထံသို့အဘယ်ရန်သူရောက်လိမ့်မည်နည်း၊ ဟုအောက်မေ့လျက်၊ မိမိစည်းစိမ်၌ ကိုးစားလျက်ဖောက်ပြန်သောသတို့သမီး၊ သင်သည်ချိုင့်တို့၌ အဘယ့်ကြောင့်ဝါကြွားသနည်း။ သင်၏ချိုင့်သည်အသွေးစီးရာဖြစ်လိမ့်မည်။ ၅ ကောင်းကင်ဗိုလ်​ခြေသခင်အရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ သင့်ပတ်လည်၌ နေသောသူအပေါင်းတို့ကြောင့်ကြောက်လန့်သောအကြောင်းကိုသင်၌ ငါဖြစ်စေမည်။ သင်တို့အသီးအသီးရှိသမျှသည် နှင်ထုတ်ခြင်းကိုအတည့်အလင်းခံရကြလိမ့်မည်။ ကွဲပြားသောသူတို့ကိုစုဝေးစေသောသူလည်းမရှိရ။ ၆ သို့သော်လည်း၊ သိမ်းသွားခြင်းကိုခံရသောအမ္မုန်အမျိုးသားတို့ကိုနောက်တဖန်၊ ငါဆောင်ခဲ့ဦးမည်ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။

၇ ကောင်းကင်ဗိုလ်​ခြေအရှင်ထာဝရဘုရားသည်ဧဒုံပြည်ကိုရည်မှတ်၍မိန့်တော်မူသည်ကား၊ တေမန်ပြည်၌ ပညာကုန်သ လော။ ပညာသတိရှိသောသူတို့သည်အကြံမပေးနိုင်သလော။ သူတို့ဥာဏ်သည်ဆုံးသလော။ ၈ အိုဒေဒန်မြို့သူမြို့သားတို့ ဆုတ်၍ပြေးသွားကြလော့။ နက်နဲသောအရပ်၌ နေကြလော့၊ ဧသောတွေ့ရသောဘေး၊ ဆုံးမခြင်းကိုခံရသောအချိန်ကိုငါရောက်စေမည်။ ၉ စပျစ်သီးကိုဆွတ်သောသူတို့သည်သင်ရှိရာသို့လာလျှင်သူတပါးလိုက်၍ဆွတ်စရာဘို့ကျန်ကြွင်းစေကြလိမ့်မည်မ ဟုတ်လော။ ညအခါသူခိုးလာလျှင်၊ စိတ်ပြေလောက်အောင်သာလုယူကြလိမ့်မည်မဟုတ်လော။ ၁၀ ဧသော၏အဝတ်ကိုငါချွတ်ဦးမည်၊ သူသည်ပုန်း၍မနေနိုင်အောင်သူကွယ်သောနေရာအရပ်တို့ကိုငါလှန်မည်။ သူ၏အမျိုးအနွယ်၊ ညီအစ်ကို၊ အိမ်နီး ချင်းတို့သည်ပျက်စီး၍၊ သူကိုယ်တိုင်လည်းပျောက်ရလိမ့်မည်။ ၁၁ သင်၌ မိဘမရှိသောသူငယ်တို့ကိုထားခဲ့လော့၊ ငါစောင့်မမည်။ သင်၏မုဆိုးမတို့သည်ငါ့ကိုခိုလှုံကြစေ။ ၁၂ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကားခွက်ဖလားကိုမသောက်ထိုက်သော သူတို့သည်၊ အကယ်၍သောက်ကြသည်မှန်လျှင်၊ သင်သည်အပြစ်ကိုမခံဘဲရှင်းရှင်းလွတ်ရမည်လော၊ မလွတ်ဘဲမနေရ၊ စင်စစ်သောက်ရမည်။ ၁၃ ဗောဇရပြည်သည်အံ့ဩရာ၊ ကဲ့ရဲ့ရာ၊ လူဆိတ်ညံ့ရာ၊ ကျိန်ဆဲရာဖြစ်ရလိမ့်မည်။ သူ၏မြို့အလုံးစုံတို့ သည်လည်း၊ အစဉ်သုတ်သင်ပယ်ရှင်းရာဖြစ်ရကြလိမ့်မည် ၊ ဟုငါသည်ကိုယ်ကိုတိုင်တည်၍ကျိန်ဆိုပြီ ၊ ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။

၁၄ ထာဝရဘုရားကြွေးကြော်တော်မူသံကိုငါကြား၏။ သင်တို့သည်စည်းဝေး၍ဧဒုံပြည်ကိုတိုက်ခြင်းငှါစစ်ချီ၍လာကြလော့ ၊ ဟုတပါးအမျိုးသားတို့ထံသို့သံတမန်ကိုစေလွှတ်တော်မူပြီ။ ၁၅ တပါးအမျိုးသားတို့တွင်သင်သည်ယုတ်မာမည်အကြောင်း

နှင့်လူတို့တွင်အသရေရှုတ်ချခြင်းကိုခံရမည်အကြောင်းငါပြုမည်။ ၁၆ ကျောက်ကြားတို့၌ နေ၍တောင်ထိပ်ကိုခိုလှုံသောသူ ဖြစ်သောကြောင့်သင်၏ကြောက်မက်ဘွယ်သောအခြင်းအရာ၊ သင်၏မာနသည်သင့်ကိုလှည့်စားပြီ။ သင်သည်လင်းယုန်ကဲ့သို့မြင့်သောအရပ်၌ အသိုက်ကိုလုပ်သော်လည်း၊ ထိုအရပ်မှသင့်ကိုငါနှိမ့်ချမည်ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ [A] ၁၇ ဧဒုံပြည်သည်အံ့ဩရာဖြစ်၍လျှောက်သွားသောသူတိုင်းအံ့ဩကြလိမ့်မည်။ သူခံရသောဘေးဥပဒ်အပေါင်းတို့ကြောင့်ကဲ့ရဲ့သံကိုပြုကြလိမ့်မည်။ ၁၈ သောဒုံမြို့နှင့်ဂေါမောရမြို့မှစ၍နီးစပ်သောမြို့တို့၏ပျက်စီးခြင်းကဲ့သို့ဖြစ်၍၊ ဧဒုံပြည်၌ အဘယ် သူမျှမနေရ၊ လူသားတစုံတယောက်မျှနေရာမကျရဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ ၁၉ ခြင်္သေ့သည်ယောဒန်မြစ်၏ဂုဏ်အ သေရေမှတက်သကဲ့သို့၊ ရန်သူသည်ကျောက်နှင့်ပြည့်စုံသောနေရာသို့တက်သောအခါနေသောသူသည်ချက်ချင်းပြေးမည်အ ကြောင်းကိုငါပြုမည်။ ရွေးချယ်သောသူကိုလည်းဧဒုံပြည်အပေါ်မှာငါခန့်ထားမည်။ ငါနှင့်အဘယ်သူတူသနည်း။ ငါ့အချိန်ကိုအဘယ်သူချိန်းချက်မည်နည်း။ အဘယ်မည်သောသိုးထိန်းသည်ငါ့ရှေ့မှာရပ်နိုင်သနည်း၊ ၂၀ သို့ဖြစ်၍ထာဝရဘုရားသည်ဧဒုံပြည်တဘက်၌ ကြံစည်တော်မူသောအကြံ၊ တေမန်ပြည်သားတို့တဘက်၌ ကြံစည်သောအကြံအစည်တို့ကိုနားထောင်ကြလော့။ အကယ်စင်စစ်ရန်သူသည်အားမရှိသောထိုသိုးတို့ကိုလုယက်လိမ့်မည်၊ အကယ်စင်စစ်သူတို့ရှိရာသို့လာ၍ကျက်စားရာအရပ်တို့ကိုဖျက်ဆီးလိမ့်မည်။ ၂၁ သူတို့ပြိုလဲသောအသံကြောင့်မြေကြီးလှုပ်ရှား၏။ သူတို့အော်ဟစ်သောအသံကိုပင်လယ်နီတိုင် အောင်ကြားရ၏။ ၂၂ ရန်သူသည်တက်၍လင်းယုန်ကဲ့သို့ပျံလျက်ဗေါဇရမြို့ကိုအတောင်တို့နှင့်ဖြန့်မိုးလိမ့်မည်။ ထိုနေ့၌ ဧဒုံပြည်သားသူရဲတို့၏ စိတ်နှလုံးသည်၊ သားဖွားခြင်းဝေဒနာကိုခံရသောမိန်းမ၏စိတ်နှလုံးကဲ့သို့ဖြစ်လိမ့်မည်။

၂၃ ဒမာသက်မြို့ကိုရည်မှတ်သောစကားဟူမူကား၊ ဟာမတ်မြို့နှင့်အာပဒ်မြို့တို့သည် မကောင်းသော သိတင်းကို ကြားသောကြောင့်၊ အရှက်ကွဲ၍စိတ်ပျက်လျက်ရှိကြ၏။ ပင်လယ်တိုင်အောင်စိုးရိမ်စရာရှိသောကြောင့်ငြိမ်ဝပ်ခြင်းသို့မရောက်နိုင်။ ၂၄ ဒမာသက်မြို့သည်အားလျော့ပြီ။ ပြေးအံ့သောငှါကိုယ်ကိုလှည့်ပြီ၊ တုန်လှုပ်လျက်နေ၏။ ဒုက္ခဆင်းရဲကို၎င်း၊ သား ဖွားသောမိန်းမခံရသကဲ့သို့၊ ပြင်းစွာသောဝေဒနာကို၎င်းခံရ၏။ ၂၅ အသေရေရှိသောမြို့၊ ငါဝမ်းမြောက်စရာမြို့သည် အဘယ်ကြောင့်မကျန်ကြွင်းရသနည်း။ ၂၆ သို့ဖြစ်၍ထိုမြို့သားလုလင်တို့သည်လမ်းမတို့၌ လဲ၍ထိုနေ့တွင်စစ်သူရဲအပေါင်းတို့သည်ဆုံးရှုံးကြလိမ့်မည်။ ၂၇ ငါသည်လည်းဓမ္မာသတ်မြို့ရိုးကိုမီးရှို့၍၊ ဗဟာ်ဒဒ်နန်းတော်တို့ကိုလောင်စေမည် ၊ ဟုကောင်းကင်ဗိုလ်​ခြေအရှင်ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။

၂၈ ဗာဗုလုန်ရှင်ဘုရင်နေဗုခဒ်နေဇာလုပ်ကြံသောကေဒါပြည်နှင့်ဟာဇော်နိုင်ငံတို့ကိုရည်မှတ်၍ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည် ကားထကြလော့။ ကေဒါပြည်သို့သွား၍အရှေ့မျက်နှာအရပ်သားတို့ကိုလုယူကြလော့။ ၂၉ သူတို့တဲများနှင့်သိုးစုများကို၎င်း၊ ကုလားကာများ၊ အသုံးအဆောင်များ၊ ကုလားအုပ်များကို၎င်း၊ သိမ်း၍ယူသွားရကြမည်။ သူတို့ပတ်လည်၌ ကြောက်လန့်စရာအကြောင်းကိုကြွေးကြော်ရကြမည်။ ၃၀ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ ဟာဇော်ပြည်သားတို့ဝေးစွာပြေးကြလော့။ နက်နဲသောအရပ်တို့၌ နေကြလော့။ ဗာဗုလုန်ရှင်ဘုရင်နေဗုခဒ်နေဇာသည်သင်တို့ကိုရည်ဆောင်၍စီရင်မည်ဟုသင်တို့တဘက်၌ ကြံစည်သောအကြံအစည်ရှိ၏။ ၃၁ ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား၊ ထကြလော့။ ငြိမ်ဝပ်စွာနေ၍စိုးရိမ်စရာမရှိသော လူမျိုး၊ မြို့တံခါးနှင့်ကန့်လန့်ကျင်ကိုမသုံးတတ်၊ အပေါင်းအဖေါ်မရှိ၊ တခြားစီနေတတ်သောလူမျိုးနေရာသို့သွားကြလော့။ ၃၂ သူတို့ကုလားအုပ်အစရှိသောတိရစ္ဆာန်အပေါင်းတို့သည်လုယူရာဖြစ်ကြလိမ့်မည်။ ပါးမုန်းကိုရိတ်တတ်သောလူမျိုးကို အရပ်ရပ်သို့ငါကွဲပြားစေမည်။ အရပ်ရပ်တို့မှသူတို့၌ ဘေးဥပဒ်ကိုငါရောက်စေမည်ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ ၃၃ ဟာဇော်ပြည်သည်မြေခွေးနေရာ၊ လူဆိတ်ညံရာအစဉ်ဖြစ်၍၊ အဘယ်သူမျှမနေရ၊ လူသားတစုံတယောက်မျှနေရာမကျရ။ ၃၄ ယုဒရှင်ဘုရင်ဇေဒကိမင်းနန်းစံစက၊ ဧလံပြည်ကိုရည်မှတ်သောထာဝရဘုရား၏နှုတ်ကပတ်တော်သည်ပရောဖက်ယေရမိသို့ ရောက်လာ၍၊ ၃၅ ကောင်းကင်ဗိုလ်​ခြေထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကားဧလံ၏လေးတည်းဟူသောသူ၏အစွမ်းသတ္တိ အထွတ်အမြတ်ကိုငါချိုးမည်။ ၃၆ အရပ်လေးမျက်နှာတို့ကလေလေးမျိုးကိုဧဒံပြည်သို့ငါဆောင်ခဲ့မည်။ ထိုလေတို့ရှေ့မှာ ပြည်သားများကိုငါလွှင့်မည်။ ထိုသို့နှင်ထုတ်သောဧလံပြည်သားမရောက်သောတိုင်းနိုင်ငံတခုမျှမရှိရ။ ၃၇ ဧလံပြည်သားတို့ကိုရန်သူတို့ရှေ့မှာ၎င်း၊ သူတို့အသက်ကိုရှာသောလူတို့ရှေ့မှာ၎င်း၊ ငါကြောက်လန့်စေ၍ပြင်းစွာသောငါ၏ရှေ့မှာငါ၏အမျက် တည်းဟူသောဘေးဥပဒ်တို့အပေါ်သို့ရောက်စေမည်၊ သူတို့ကိုမဖျက်ဆီးမှီတိုင်အောင်သူတို့နောက်သို့ဓါးကိုလွှတ်လိုက်မည်၊ ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏၊ ၃၈ ဧလံပြည်၌ ငါ၏ပလ္လင်ကိုတည်ထား၍ရှင်ဘုရင်နှင့်မင်းသားတို့ကိုသုတ်သင်ပယ်ရှားမည်၊ ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။ ၃၉ သို့ရာတွင်သိမ်းသွားခြင်းကိုခံရသောဧလံအမျိုးသားတို့ကိုနောင်ကာလ၌ ငါဆောင်ခဲ့ဦးမည်၊ ဟုထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူ၏။