၁ စိတ်နှလုံးအကြံအစည်တို့သည်လူနှင့်ဆိုင်ကြ၏။ လျှာနှင့်ပြန်ပြောချက်ကိုကား၊ ထာဝရဘုရားပိုင်တော်မူ၏။ ၂ လူသည်မိမိကျင့်သမျှသောအကျင့်တို့ကိုနှစ်သက်တတ်၏။ ထာဝရဘုရားမူကား၊ စိတ်သဘောတို့ကိုချိန်တော်မူ၏။ ၃ ကိုယ်ပြုသောအမှုတို့ကို ထာဝရဘုရား၌ အပ်လော့။ သို့ပြုလျှင်သင်၏အကြံအစည်တို့သည် တည်ကြလိမ့်မည်။ ၄ ထာဝရဘုရားသည်ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို ကိုယ်တော်အဘို့ မတရားသောသူတို့ကိုလည်း ဘေးဒဏ်ခံရသောနေ့အဘို့ဖန်ဆင်းတော်မူ၏။ ၅ မာနကြီးသောသူအပေါင်းတို့ကိုထာဝရဘုရားစက်ဆုပ်ရွှံရှာတော်မူ၏။ သူတို့သည်အသင်းဖွဲ့သော်လည်းအပြစ်ဒဏ်နှင့်မလွှတ်ရကြ။ ၆ ကရုဏာတရားနှင့်သမ္မာတရား [A]အားဖြင့်အပြစ်ပြေတတ်၏။ ထာဝရဘုရားကိုကြောက်ရွံ့သောသဘောအားဖြင့်ဒုစရိုက်ကိုရှောင်တတ်၏။ [B] ၇ လူကျင့်သောအကျင့်တို့ကိုထာဝရဘုရားသည်နှစ်သက်သောအခါထိုသူ၏ရန်သူကိုပင်သူနှင့်သင့်တင့်စေတော်မူ၏။ ၈ ဖြောင့်မတ်ခြင်းပါရမီနှင့်ယှဉ်သောဥစ္စာအနည်းငယ်သည်၊ မတရားသဖြင့်ရသောဥစ္စာအများထက် သာ၍ကောင်း၏။ ၉ လူသည်မိမိသွားရာလမ်းကိုစိတ်ထဲမှာကြံစည်၏။ သို့သော်လည်းသူ၏ခြေရာတို့ကိုထာဝရဘုရားစီရင်တော်မူ၏။ ၁၀ ရှင်ဘုရင်၏နှုတ်ခမ်းတို့၌ ဗျာဒိတ်တော်ရှိသည်ဖြစ်၍၊ တရားဆုံးဖြတ်ရာအမှု၌ နှုတ်တော်သည်မမှားစေနှင့်။ ၁၁ မှန်သောအလေးနှင့်မှန်သောချိန်ခွင်သည်ထာဝရဘုရား၏ဥစ္စာဖြစ်၏။ အလေးအိတ်၌ ပါသမျှသောအလေးတို့သည်စီရင်တော်မူရာဖြစ်ကြ၏။ ၁၂ ရှင်ဘုရင်ပြုသောဒုစရိုက်သည်စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ဖြစ်သည်။ အကြောင်းမူကား၊ ရာဇပလ္လင်သည်ဖြောင့်မတ်ခြင်းအားဖြင့်သာတည်တတ်၏။ ၁၃ ဖြောင့်မတ်သောနှုတ်ခမ်းတို့သည်ရှင်ဘုရင်နှစ်သက်ရာဖြစ်၏။ မှန်ကန်စွာပြောသောသူကိုရှင်ဘုရင်ချစ်တတ်၏။ ၁၄ ရှင်ဘုရင်၏အမျက်သည်သေမင်းတမာန်ကဲ့သို့ဖြစ်၏။ သို့သော်လည်း၊ ပညာရှိသောသူသည်အမျက်တော်ကိုဖြေတတ်၏။ ၁၅ ရှင်ဘုရင်မျက်နှာပွင့်လန်းသောအားဖြင့်အသက်ချမ်းသာရာရ၏။ ကျေးဇူးတော်သည်နောက်ရွာသောမိုးတိမ်ကဲ့သို့ဖြစ်၏။

၁၆ ရွှေကိုရတတ်ခြင်းထက်ပညာကိုရတတ်ခြင်းသည်အလွန်ကောင်း၏။ ငွေကိုအမြတ်မထား၊ ဥာဏ်နှင့်ပြည့်စုံခြင်းကို အမြတ် ထားစရာအလွန်ကောင်း၏။ ၁၇ ဖြောင့်မတ်သောသူလိုက်သောလမ်းကိုကား၊ ဒုစရိုက်ကိုရှောင်ခြင်းတည်း။ ထိုလမ်းမှမလွှဲဘဲအမြဲလိုက်သောသူသည်မိမိအသက်ဝိညာဉ်ကိုစောင့်တတ်၏။ ၁၈ မာနသည်ပျက်စီးခြင်းအရင်၊ ထောင်လွှားသော သဘောသည်ရှုတ်ချခြင်းအရင်၌ နေရာကျတတ်၏။ ၁၉ စိတ်နှိမ့်ချသောသူတို့နှင့်ပေါင်းဖေါ်၍စိတ်နှိမ့်ချခြင်းသည်၊ မာနကြီး သောသူတို့နှင့်ဆက်ဆံ၍လုယူသောဥစ္စာကိုဝေမျှခြင်းထက်သာ၍ကောင်း၏။ ၂၀ ပညာနှင့်အမှုစောင့်သောသူသည်အကျိုးကိုရလိမ့်မည်။ ထာဝရဘုရားကိုခိုလှုံသောသူသည်လည်းမင်္ဂလာရှိ၏။ ၂၁ လိမ္မာသောစိတ်သဘောရှိသောသူသည်ပညာသတ္တိရှိသည်ဟုကျော်စောရာသို့ရောက်တတ်၏။ ချိုသောစကားကိုပြောတတ်သောနှုတ်သတ္တိသည်လည်းပညာအတတ်ကိုတိုးပွားစေတတ်၏။ ၂၂ ဥာဏ်ပညာကိုရသောသူသည်အသက်စမ်းရေတွင်းကိုရ၏။ မိုက်သောသူတို့၏သွန်သင်ခြင်းမူကား၊ မိုက်ခြင်းဖြစ်၏။ ၂၃ ပညာရှိသောသူ၏နှလုံးသည်သူ၏နှုတ်ကိုသွန်သင်၍၊ သူ၏နှုတ်ခမ်းတို့၌ ပညာအတတ်ကိုထပ်လောင်းတတ်၏။ ၂၄ သာယာသောစကားသည်ပျားလပို့ကဲ့သို့ဖြစ်၍၊ စိတ်ဝိညာဉ်၌ ချိုမြိန်လျက်ကိုယ်အရိုးကိုကျန်းမာစေလျက်ရှိကြ၏။ ၂၅ လူထင်သည်အတိုင်းမှန်သောလက္ခဏာရှိသော်လည်းအဆုံး၌ သေခြင်းသို့ပို့သောလမ်းတမျိုးရှိ၏။ ၂၆ အလုပ်လုပ်သောသူသည်မိမိပါးစပ်တောင်းသောကြောင့်မိမိအဘို့လုပ်တတ်၏။ ၂၇ အဓမ္မလူသည်မကောင်းသောအမှုကိုကြိုးစား၍ ကြံစည်တတ်၏။ သူ၏နှုတ်ခမ်း၌ လောင်သောမီးကဲ့သို့ရှိ၏။ ၂၈ သဘောကောက်သောသူသည်ရန်မျိုးစေ့ကိုကြဲတတ်၏။ ကုန်းတိုက်သောသူသည်လည်းမိတ်ဆွေတို့ကိုကွဲပြားစေတတ်၏။ ၂၉ ကြမ်းကြုတ်သောသူသည်အိမ်နီးချင်းကိုချော့မော့၍မကောင်းသောလမ်းထဲသို့သွေးဆောင်တတ်၏။ ၃၀ ကောက်သောအကြံကိုကြံစည်ခြင်းငှါမျက်စိမှိတ်၍နှုတ်ခမ်းတို့ကိုလှုပ်သဖြင့်ဆိုးသောအမှုကိုပြီးစီးတတ်၏၊ ၃၁ ဖြူသောဆံပင်သည်ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရား၌ တည်လျှင်၊ ဘုန်းကြီးသောသရဖူ ဖြစ်၏။ ၃၂ စိတ်ရှည်သောသူသည်ခွန်အားကြီးသောသူထက်၎င်း၊ မိမိစိတ်ကိုချုပ်တည်းသောသူသည်မြို့ကိုတိုက်ယူသောသူထက်၎င်း၊ သာ၍ကောင်း၏။ ၃၃ စာရေးတံတို့ကိုအိတ်ထဲ၌ လောင်းလျက်ရှိရာတွင်ခွဲဝေစီရင်ခြင်းအမူကိုထာဝရဘုရားပိုင်တော်မူ၏။